æfþanc
Old English
Etymology
Noun
æfþanc m
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | æfþanc | æfþancas |
| accusative | æfþanc | æfþancas |
| genitive | æfþances | æfþanca |
| dative | æfþance | æfþancum |
References
- Joseph Bosworth; T. Northcote Toller (1898), “æf-þanc”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.