īr
See also: Appendix:Variations of "ir"
Livonian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈiːr/, [ˈiːr]
Etymology 1
From Proto-Finnic *hiiri.
Noun
īr
Declension
| singular (ikšlu’g) | plural (pǟgiņlu’g) | |
|---|---|---|
| nominative (nominatīv) | īr | īrõd |
| genitive (genitīv) | īr | īrõd |
| partitive (partitīv) | īrõ | īridi |
| dative (datīv) | īrõn | īrõdõn |
| instrumental (instrumentāl) | īrõks | īrõdõks |
| illative (illatīv) | īrõ | īriž |
| inessive (inesīv) | īrsõ | īris |
| elative (elatīv) | īrstõ | īrist |
Etymology 2
Ultimately from Middle Low German hü̂re; compare Estonian üür, Latvian īre.
Noun
īr
Declension
| singular (ikšlu’g) | plural (pǟgiņlu’g) | |
|---|---|---|
| nominative (nominatīv) | īr | īrõd |
| genitive (genitīv) | īr | īrõd |
| partitive (partitīv) | īrõ | īridi |
| dative (datīv) | īrõn | īrõdõn |
| instrumental (instrumentāl) | īrõks | īrõdõks |
| illative (illatīv) | īrõ | īriž |
| inessive (inesīv) | īrsõ | īris |
| elative (elatīv) | īrstõ | īrist |
References
- Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “īr”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary][1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra
Samogitian
Etymology
Compare Latvian ir, Lithuanian yra, dialectal yr.
Verb
īr