κλώθω

See also: Κλωθώ

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Has been connected with Ancient Greek κάλαθος (kálathos) and Latin colus, although Beekes rejects these connections. Instead, Beekes explains the term as from Pre-Greek. The term has also been connected with Mycenaean Greek [script needed] (ko-ro-to), although this is also uncertain. The Mycenaean term may also be related to Ancient Greek χροιά (khroiá). Rix tentatively postulates that the term could constitute a *-dʰh₁eti present of an otherwise unattested Indo-European root *ḱleh₃dʰ-.

Pronunciation

 

Verb

κλώθω • (klṓthō)

  1. to spin, twist by spinning

Conjugation

   Present: κλώθω, κλώθομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλώθω κλώθεις κλώθει κλώθετον κλώθετον κλώθομεν κλώθετε κλώθουσῐ(ν)
subjunctive κλώθω κλώθῃς κλώθῃ κλώθητον κλώθητον κλώθωμεν κλώθητε κλώθωσῐ(ν)
optative κλώθοιμῐ κλώθοις κλώθοι κλώθοιτον κλωθοίτην κλώθοιμεν κλώθοιτε κλώθοιεν
imperative   κλῶθε κλωθέτω κλώθετον κλωθέτων   κλώθετε κλωθόντων
middle/
passive 		indicative κλώθομαι κλώθῃ / κλώθει κλώθεται κλώθεσθον κλώθεσθον κλωθόμεθᾰ κλώθεσθε κλώθονται
subjunctive κλώθωμαι κλώθῃ κλώθηται κλώθησθον κλώθησθον κλωθώμεθᾰ κλώθησθε κλώθωνται
optative κλωθοίμην κλώθοιο κλώθοιτο κλώθοισθον κλωθοίσθην κλωθοίμεθᾰ κλώθοισθε κλώθοιντο
imperative   κλώθου κλωθέσθω κλώθεσθον κλωθέσθων   κλώθεσθε κλωθέσθων
active middle/passive
infinitive κλώθειν κλώθεσθαι
participle m κλώθων κλωθόμενος
f κλώθουσᾰ κλωθομένη
n κλῶθον κλωθόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔκλωθον, ἐκλωθόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκλωθον ἔκλωθες ἔκλωθε(ν) ἐκλώθετον ἐκλωθέτην ἐκλώθομεν ἐκλώθετε ἔκλωθον
middle/
passive 		indicative ἐκλωθόμην ἐκλώθου ἐκλώθετο ἐκλώθεσθον ἐκλωθέσθην ἐκλωθόμεθᾰ ἐκλώθεσθε ἐκλώθοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κλώσω, κλώσομαι, κλωσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλώσω κλώσεις κλώσει κλώσετον κλώσετον κλώσομεν κλώσετε κλώσουσῐ(ν)
optative κλώσοιμῐ κλώσοις κλώσοι κλώσοιτον κλωσοίτην κλώσοιμεν κλώσοιτε κλώσοιεν
middle indicative κλώσομαι κλώσῃ / κλώσει κλώσεται κλώσεσθον κλώσεσθον κλωσόμεθᾰ κλώσεσθε κλώσονται
optative κλωσοίμην κλώσοιο κλώσοιτο κλώσοισθον κλωσοίσθην κλωσοίμεθᾰ κλώσοισθε κλώσοιντο
passive indicative κλωσθήσομαι κλωσθήσῃ κλωσθήσεται κλωσθήσεσθον κλωσθήσεσθον κλωσθησόμεθᾰ κλωσθήσεσθε κλωσθήσονται
optative κλωσθησοίμην κλωσθήσοιο κλωσθήσοιτο κλωσθήσοισθον κλωσθησοίσθην κλωσθησοίμεθᾰ κλωσθήσοισθε κλωσθήσοιντο
active middle passive
infinitive κλώσειν κλώσεσθαι κλωσθήσεσθαι
participle m κλώσων κλωσόμενος κλωσθησόμενος
f κλώσουσᾰ κλωσομένη κλωσθησομένη
n κλῶσον κλωσόμενον κλωσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκλωσᾰ, ἐκλωσᾰ́μην, ἐκλώσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκλωσᾰ ἔκλωσᾰς ἔκλωσε(ν) ἐκλώσᾰτον ἐκλωσᾰ́την ἐκλώσᾰμεν ἐκλώσᾰτε ἔκλωσᾰν
subjunctive κλώσω κλώσῃς κλώσῃ κλώσητον κλώσητον κλώσωμεν κλώσητε κλώσωσῐ(ν)
optative κλώσαιμῐ κλώσειᾰς / κλώσαις κλώσειε(ν) / κλώσαι κλώσαιτον κλωσαίτην κλώσαιμεν κλώσαιτε κλώσειᾰν / κλώσαιεν
imperative   κλῶσον κλωσᾰ́τω κλώσᾰτον κλωσᾰ́των   κλώσᾰτε κλωσᾰ́ντων
middle indicative ἐκλωσᾰ́μην ἐκλώσω ἐκλώσᾰτο ἐκλώσᾰσθον ἐκλωσᾰ́σθην ἐκλωσᾰ́μεθᾰ ἐκλώσᾰσθε ἐκλώσᾰντο
subjunctive κλώσωμαι κλώσῃ κλώσηται κλώσησθον κλώσησθον κλωσώμεθᾰ κλώσησθε κλώσωνται
optative κλωσαίμην κλώσαιο κλώσαιτο κλώσαισθον κλωσαίσθην κλωσαίμεθᾰ κλώσαισθε κλώσαιντο
imperative   κλῶσαι κλωσᾰ́σθω κλώσᾰσθον κλωσᾰ́σθων   κλώσᾰσθε κλωσᾰ́σθων
passive indicative ἐκλώσθην ἐκλώσθης ἐκλώσθη ἐκλώσθητον ἐκλωσθήτην ἐκλώσθημεν ἐκλώσθητε ἐκλώσθησᾰν
subjunctive κλωσθῶ κλωσθῇς κλωσθῇ κλωσθῆτον κλωσθῆτον κλωσθῶμεν κλωσθῆτε κλωσθῶσῐ(ν)
optative κλωσθείην κλωσθείης κλωσθείη κλωσθεῖτον / κλωσθείητον κλωσθείτην / κλωσθειήτην κλωσθεῖμεν / κλωσθείημεν κλωσθεῖτε / κλωσθείητε κλωσθεῖεν / κλωσθείησᾰν
imperative   κλώσθητῐ κλωσθήτω κλώσθητον κλωσθήτων   κλώσθητε κλωσθέντων
active middle passive
infinitive κλῶσαι κλώσᾰσθαι κλωσθῆναι
participle m κλώσᾱς κλωσᾰ́μενος κλωσθείς
f κλώσᾱσᾰ κλωσᾰμένη κλωσθεῖσᾰ
n κλῶσᾰν κλωσᾰ́μενον κλωσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κέκλωσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative κέκλωσμαι κέκλωσαι κέκλωσται κέκλωσθον κέκλωσθον κεκλώσμεθᾰ κέκλωσθε κεκλώθᾰται
subjunctive κεκλωσμένος ὦ κεκλωσμένος ᾖς κεκλωσμένος ᾖ κεκλωσμένω ἦτον κεκλωσμένω ἦτον κεκλωσμένοι ὦμεν κεκλωσμένοι ἦτε κεκλωσμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκλωσμένος εἴην κεκλωσμένος εἴης κεκλωσμένος εἴη κεκλωσμένω εἴητον / εἶτον κεκλωσμένω εἰήτην / εἴτην κεκλωσμένοι εἴημεν / εἶμεν κεκλωσμένοι εἴητε / εἶτε κεκλωσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   κέκλωσο κεκλώσθω κέκλωσθον κεκλώσθων   κέκλωσθε κεκλώσθων
middle/passive
infinitive κεκλῶσθαι
participle m κεκλωσμένος
f κεκλωσμένη
n κεκλωσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: κλώθω (klótho)

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek κλώθω (klṓthō), itself of uncertain origin.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈklo.θo/

Verb

κλώθω • (klótho) (past έκλωσα, passive κλώθομαι)

  1. to spin (wool, cotton, etc)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.