νεμόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ne.mó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /neˈmo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /neˈmo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /neˈmo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /neˈmo.me.nos/

Participle

νεμόμενος • (nemómenos) m (feminine νεμομένη, neuter νεμόμενον); first/second declension

present mediopassive participle of νέμω (némō)

Declension

First and second declension of νεμόμενος; νεμομένη; νεμόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	νεμόμενος nemómenos	νεμομένη nemoménē	νεμόμενον nemómenon	νεμομένω nemoménō	νεμομένᾱ nemoménā	νεμομένω nemoménō	νεμόμενοι nemómenoi	νεμόμεναι nemómenai	νεμόμενᾰ nemómenă
Genitive	νεμομένου nemoménou	νεμομένης nemoménēs	νεμομένου nemoménou	νεμομένοιν nemoménoin	νεμομέναιν nemoménain	νεμομένοιν nemoménoin	νεμομένων nemoménōn	νεμομένων nemoménōn	νεμομένων nemoménōn
Dative	νεμομένῳ nemoménōi	νεμομένῃ nemoménēi	νεμομένῳ nemoménōi	νεμομένοιν nemoménoin	νεμομέναιν nemoménain	νεμομένοιν nemoménoin	νεμομένοις nemoménois	νεμομέναις nemoménais	νεμομένοις nemoménois
Accusative	νεμόμενον nemómenon	νεμομένην nemoménēn	νεμόμενον nemómenon	νεμομένω nemoménō	νεμομένᾱ nemoménā	νεμομένω nemoménō	νεμομένους nemoménous	νεμομένᾱς nemoménās	νεμόμενᾰ nemómenă
Vocative	νεμόμενε nemómene	νεμομένη nemoménē	νεμόμενον nemómenon	νεμομένω nemoménō	νεμομένᾱ nemoménā	νεμομένω nemoménō	νεμόμενοι nemómenoi	νεμόμεναι nemómenai	νεμόμενᾰ nemómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	νεμομένως nemoménōs			νεμομενώτερος nemomenṓteros			νεμομενώτᾰτος nemomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.