жылец

From жыць (žycʹ) +‎ -ле́ц (-ljéc). Cognate with Russian жилец (žilec).

• IPA^(key): [ʐɨˈlʲet͡s]
• Rhymes: -et͡s
• Hyphenation: жылец

жыле́ц • (žyljéc) m pers (genitive жыльца́, nominative plural жыльцы́, genitive plural жыльцо́ў, female equivalent жылі́ца, relational adjective жыльцо́ўскі)

1. dweller, occupant, tenant (one who lives indoors)

   Synonym: жыха́р (žyxár)

   • 1940 [1861], Charles Dickens, anonymous translator, Вялікія чаканні, Minsk: ДВБ, translation of Great Expectations, page 130:

     Ён павёў мяне ў куток двара і адтуль уверх па лесніцы, якая рабіла такое ўражанне, нібы яна ўвесь час крышыцца, так што ў адзін прыгожы дзень верхнія жыльцы, адчыніўшы дзверы, убачаць, што яны пазбаўлены ўсякай магчымасці спусціцца ўніз.

     Jon pavjóŭ mjanje ŭ kutók dvara i adtulʹ uvjerx pa ljesnicy, jakaja rabila takóje ŭražannje, niby jana ŭvjesʹ čas kryšycca, tak što ŭ adzin pryhóžy dzjenʹ vjerxnija žylʹcy, adčyniŭšy dzvjery, ubačacʹ, što jany pazbaŭljeny ŭsjakaj mahčymasci spuscicca ŭniz.

     [original: He led me into a corner and conducted me up a flight of stairs—which appeared to me to be slowly collapsing into sawdust, so that one of those days the upper lodgers would look out at their doors and find themselves without the means of coming down]

• “жылец”, in Skarnik's Belarusian dictionary (in Belarusian), based on Kandrat Krapiva's Explanatory Dictionary of the Belarusian Language (1977-1984)
• “жылец” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org