приурочить

Russian

Etymology

Perhaps from при- (pri-) +‎ уро́к (urók) +‎ -ить (-itʹ).

Pronunciation

  • IPA(key): [prʲɪʊˈrot͡ɕɪtʲ]

Verb

приуро́чить • (priuróčitʹpf (imperfective приуро́чивать)

  1. to time (to)

Conjugation