таг
Northern Altai
Etymology
From Proto-Turkic *tāg (“mountain”).
Numeral
таг • (tag)
See also
- тау (tau)
References
N. A Baskakov, editor (1972), “таг”, in Severnyje dialekty Altajskovo (Ojrotskovo Jazyka- Dialekt kumandincev(Kumandin Kiži) [Northern Dialect of Altai -Kumandin Dialect(Kumandin kiži)], Moskva: glavnaja redakcija vostočnoja literatury, →ISBN
Northern Mansi
Etymology
From Proto-Uralic *šaŋka.[1] Cognates include Hungarian ág.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtaɣ]
- Hyphenation: таг
- Rhymes: -aɣ
Noun
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | таг (tag) | тагыг (tagyg) | тагыт (tagyt) |
| locative | тагт (tagt) | тагыгт (tagygt) | тагытт (tagytt) |
| lative | тагн (tagn) | тагыгн (tagygn) | тагытн (tagytn) |
| ablative | тагныл (tagnyl) | тагыгныл (tagygnyl) | тагытныл (tagytnyl) |
| instrumental | тагыл (tagyl) | тагыгныл (tagygnyl) | тагытыл (tagytyl) |
| translative | тагыг (tagyg) | ―― | ―― |
| possessor | single possession | double possession | multiple possession |
|---|---|---|---|
| 1st person sing. | тагум (tagum) | тагагум (tagagum) | таганум (taganum) |
| 2rd person sing. | тагын (tagyn) | тагагын (tagagyn) | таган (tagan) |
| 3rd person sing. | таге (tage) | тагаге (tagage) | таганэ (taganè) |
| 1st person dual | тагме̄н (tagmēn) | тагагаме̄н (tagagamēn) | таганаме̄н (taganamēn) |
| 2rd person dual | тагы̄н (tagȳn) | тагагы̄н (tagagȳn) | таганы̄н (taganȳn) |
| 3rd person dual | таге̄ (tagē) | тагаге̄н (tagagēn) | таганэ̄н (taganè̄n) |
| 1st person plural | тагув (taguv) | тагагув (tagaguv) | таганув (taganuv) |
| 2rd person plural | тагы̄н (tagȳn) | тагагы̄н (tagagȳn) | таганы̄н (taganȳn) |
| 3rd person plural | таганыл (taganyl) | тагага̄ныл (tagagānyl) | тага̄ныл (tagānyl) |
References
- ^ Entry #1745 in Uralonet, online Uralic etymological database of the Hungarian Research Centre for Linguistics.