կանոնավոր

Armenian

Etymology

կանոն (kanon) +‎ -ավոր (-avor)

Pronunciation

Adjective

կանոնավոր • (kanonavor) (traditional orthography spelling կանոնաւոր, superlative ամենականոնավոր)

  1. regular
    կանոնավոր բազմանկյունkanonavor bazmankyunregular polygon

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կանոնավոր (kanonavor) կանոնավորներ (kanonavorner)
dative կանոնավորի (kanonavori) կանոնավորների (kanonavorneri)
ablative կանոնավորից (kanonavoricʻ) կանոնավորներից (kanonavornericʻ)
instrumental կանոնավորով (kanonavorov) կանոնավորներով (kanonavornerov)
locative կանոնավորում (kanonavorum) կանոնավորներում (kanonavornerum)
definite forms
nominative կանոնավորը / կանոնավորն (kanonavorə / kanonavorn) կանոնավորները / կանոնավորներն (kanonavornerə / kanonavornern)
dative կանոնավորին (kanonavorin) կանոնավորներին (kanonavornerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կանոնավորս (kanonavors) կանոնավորներս (kanonavorners)
dative կանոնավորիս (kanonavoris) կանոնավորներիս (kanonavorneris)
ablative կանոնավորիցս (kanonavoricʻs) կանոնավորներիցս (kanonavornericʻs)
instrumental կանոնավորովս (kanonavorovs) կանոնավորներովս (kanonavornerovs)
locative կանոնավորումս (kanonavorums) կանոնավորներումս (kanonavornerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կանոնավորդ (kanonavord) կանոնավորներդ (kanonavornerd)
dative կանոնավորիդ (kanonavorid) կանոնավորներիդ (kanonavornerid)
ablative կանոնավորիցդ (kanonavoricʻd) կանոնավորներիցդ (kanonavornericʻd)
instrumental կանոնավորովդ (kanonavorovd) կանոնավորներովդ (kanonavornerovd)
locative կանոնավորումդ (kanonavorumd) կանոնավորներումդ (kanonavornerumd)

Derived terms