آدم

See also: أدم and اَدَم

Arabic

Alternative forms

Etymology 1

Root
ء د م (ʔ d m)
2 terms

Terminology of the religious sphere borrowed from Hebrew אָדָם (āḏā́m, man, person), with a foreign pattern like عَالَم (ʕālam, world).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔaː.dam/
  • Audio:(file)

Noun

آدَم • (ʔādamm (plural آدَم (ʔādam) or آدَمُون (ʔādamūn) or أَوَادِم (ʔawādim))

  1. human
  2. person
  3. man
  4. (plural, collective) mankind, humankind, collectively man
Declension
Declension of noun آدَم (ʔādam)
singular basic singular diptote
indefinite definite construct
informal آدَم
ʔādam
الْآدَم
al-ʔādam
آدَم
ʔādam
nominative آدَمُ
ʔādamu
الْآدَمُ
al-ʔādamu
آدَمُ
ʔādamu
accusative آدَمَ
ʔādama
الْآدَمَ
al-ʔādama
آدَمَ
ʔādama
genitive آدَمَ
ʔādama
الْآدَمِ
al-ʔādami
آدَمِ
ʔādami
dual indefinite definite construct
informal آدَمَيْن
ʔādamayn
الْآدَمَيْن
al-ʔādamayn
آدَمَيْ
ʔādamay
nominative آدَمَانِ
ʔādamāni
الْآدَمَانِ
al-ʔādamāni
آدَمَا
ʔādamā
accusative آدَمَيْنِ
ʔādamayni
الْآدَمَيْنِ
al-ʔādamayni
آدَمَيْ
ʔādamay
genitive آدَمَيْنِ
ʔādamayni
الْآدَمَيْنِ
al-ʔādamayni
آدَمَيْ
ʔādamay
plural basic broken plural triptote‎;
sound masculine plural‎;
basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal آدَم‎; آدَمِين‎; أَوَادِم
ʔādam‎; ʔādamīn‎; ʔawādim
الْآدَم‎; الْآدَمِين‎; الْأَوَادِم
al-ʔādam‎; al-ʔādamīn‎; al-ʔawādim
آدَم‎; آدَمِي‎; أَوَادِم
ʔādam‎; ʔādamī‎; ʔawādim
nominative آدَمٌ‎; آدَمُونَ‎; أَوَادِمُ
ʔādamun‎; ʔādamūna‎; ʔawādimu
الْآدَمُ‎; الْآدَمُونَ‎; الْأَوَادِمُ
al-ʔādamu‎; al-ʔādamūna‎; al-ʔawādimu
آدَمُ‎; آدَمُو‎; أَوَادِمُ
ʔādamu‎; ʔādamū‎; ʔawādimu
accusative آدَمًا‎; آدَمِينَ‎; أَوَادِمَ
ʔādaman‎; ʔādamīna‎; ʔawādima
الْآدَمَ‎; الْآدَمِينَ‎; الْأَوَادِمَ
al-ʔādama‎; al-ʔādamīna‎; al-ʔawādima
آدَمَ‎; آدَمِي‎; أَوَادِمَ
ʔādama‎; ʔādamī‎; ʔawādima
genitive آدَمٍ‎; آدَمِينَ‎; أَوَادِمَ
ʔādamin‎; ʔādamīna‎; ʔawādima
الْآدَمِ‎; الْآدَمِينَ‎; الْأَوَادِمِ
al-ʔādami‎; al-ʔādamīna‎; al-ʔawādimi
آدَمِ‎; آدَمِي‎; أَوَادِمِ
ʔādami‎; ʔādamī‎; ʔawādimi

Proper noun

آدَم • (ʔādamm (plural آدَمُون (ʔādamūn) or أَوَادِم (ʔawādim))

  1. (religion) Adam
  2. a male given name, Adam
Declension
Declension of noun آدَم (ʔādam)
singular basic singular diptote
indefinite definite construct
informal آدَم
ʔādam
nominative آدَمُ
ʔādamu
accusative آدَمَ
ʔādama
genitive آدَمَ
ʔādama
Descendants

See also

Islamic prophetsedit

Etymology 2

Color or defect adjective from the root ء د م (ʔ d m).

Adjective

آدَم • (ʔādam) (feminine أَدْمَاء (ʔadmāʔ), feminine dual أَدْمَاوَانِ (ʔadmāwāni), common plural أُدْم (ʔudm), masculine plural أُدْمَان (ʔudmān))

  1. of an intermixed or tinged coloration, especially with added black or white, whitened, off-white
  2. tawny, dun, brownish, reddish, tan, dust-colored, applied especially to camels, gazelles, and human beings
Declension
Declension of adjective آدَم (ʔādam)
singular masculine feminine
basic singular diptote basic singular diptote
indefinite definite indefinite definite
informal آدَم
ʔādam
الْآدَم
al-ʔādam
أَدْمَاء
ʔadmāʔ
الْأَدْمَاء
al-ʔadmāʔ
nominative آدَمُ
ʔādamu
الْآدَمُ
al-ʔādamu
أَدْمَاءُ
ʔadmāʔu
الْأَدْمَاءُ
al-ʔadmāʔu
accusative آدَمَ
ʔādama
الْآدَمَ
al-ʔādama
أَدْمَاءَ
ʔadmāʔa
الْأَدْمَاءَ
al-ʔadmāʔa
genitive آدَمَ
ʔādama
الْآدَمِ
al-ʔādami
أَدْمَاءَ
ʔadmāʔa
الْأَدْمَاءِ
al-ʔadmāʔi
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal آدَمَيْن
ʔādamayn
الْآدَمَيْن
al-ʔādamayn
أَدْمَاوَيْن
ʔadmāwayn
الْأَدْمَاوَيْن
al-ʔadmāwayn
nominative آدَمَانِ
ʔādamāni
الْآدَمَانِ
al-ʔādamāni
أَدْمَاوَانِ
ʔadmāwāni
الْأَدْمَاوَانِ
al-ʔadmāwāni
accusative آدَمَيْنِ
ʔādamayni
الْآدَمَيْنِ
al-ʔādamayni
أَدْمَاوَيْنِ
ʔadmāwayni
الْأَدْمَاوَيْنِ
al-ʔadmāwayni
genitive آدَمَيْنِ
ʔādamayni
الْآدَمَيْنِ
al-ʔādamayni
أَدْمَاوَيْنِ
ʔadmāwayni
الْأَدْمَاوَيْنِ
al-ʔadmāwayni
plural masculine feminine
basic broken plural triptote basic broken plural triptote
indefinite definite indefinite definite
informal أُدْمَان‎; أُدْم
ʔudmān‎; ʔudm
الْأُدْمَان‎; الْأُدْم
al-ʔudmān‎; al-ʔudm
أُدْم
ʔudm
الْأُدْم
al-ʔudm
nominative أُدْمَانٌ‎; أُدْمٌ
ʔudmānun‎; ʔudmun
الْأُدْمَانُ‎; الْأُدْمُ
al-ʔudmānu‎; al-ʔudmu
أُدْمٌ
ʔudmun
الْأُدْمُ
al-ʔudmu
accusative أُدْمَانًا‎; أُدْمًا
ʔudmānan‎; ʔudman
الْأُدْمَانَ‎; الْأُدْمَ
al-ʔudmāna‎; al-ʔudma
أُدْمًا
ʔudman
الْأُدْمَ
al-ʔudma
genitive أُدْمَانٍ‎; أُدْمٍ
ʔudmānin‎; ʔudmin
الْأُدْمَانِ‎; الْأُدْمِ
al-ʔudmāni‎; al-ʔudmi
أُدْمٍ
ʔudmin
الْأُدْمِ
al-ʔudmi

References

Chagatai

Etymology

From Arabic آدَم (ʔādam).

Noun

آدم (ādam) (plural آدملار)

  1. man, person

Declension

Declension of آدم (ādam)
singular plural
nominative آدم
ādam
آدملار
ādamlär
genitive آدمنینک
ādamniŋ
آدملارنینک
ādamlärniŋ
definite accusative آدمنی
ādamni
آدملارنی
ādamlärni
dative آدمغە
ādamgä
آدملارغە
ādamlärgä
ablative آدمدین
ādamdin
آدملاردین
ādamlärdin
locative آدمدە
ādamdä
آدملاردە
ādamlärdä
possessive forms
first person singular
singular plural
nominative آدمیم
ādamim
آدملاریم
ādamlärim
genitive آدمیمنینک
ādamimniŋ
آدملاریمنینک
ādamlärimniŋ
definite accusative آدمیمنی
ādamimni
آدملاریمنی
ādamlärimni
dative آدمیمغە
ādamimgä
آدملاریمغە
ādamlärimgä
ablative آدمیمدین
ādamimdin
آدملاریمدین
ādamlärimdin
locative آدمیمدە
ādamimdä
آدملاریمدە
ādamlärimdä
second person singular*
singular plural
nominative آدمینک
ādamiŋ
آدملارینک
ādamläriŋ
genitive آدمینکنینک
ādamiŋniŋ
آدملارینکنینک
ādamläriŋniŋ
definite accusative آدمینکنی
ādamiŋni
آدملارینکنی
ādamläriŋni
dative آدمینکغە
ādamiŋgä
آدملارینکغە
ādamläriŋgä
ablative آدمینکدین
ādamiŋdin
آدملارینکدین
ādamläriŋdin
locative آدمینکدە
ādamiŋdä
آدملارینکدە
ādamläriŋdä
third person singular
singular plural
nominative آدمی
ādami
آدملاری
ādamläri
genitive آدمینینک
ādaminiŋ
آدملارینینک
ādamläriniŋ
definite accusative آدمینی
ādamini
آدملارینی
ādamlärini
dative آدمیغە
ādamigä
آدملاریغە
ādamlärigä
ablative آدمیدین
ādamidin
آدملاریدین
ādamläridin
locative آدمیدە
ādamidä
آدملاریدە
ādamläridä
first person plural
singular plural
nominative آدمیمیز
ādamimiz
آدملاریمیز
ādamlärimiz
genitive آدمیمیزنینک
ādamimizniŋ
آدملاریمیزنینک
ādamlärimizniŋ
definite accusative آدمیمیزنی
ādamimizni
آدملاریمیزنی
ādamlärimizni
dative آدمیمیزغە
ādamimizgä
آدملاریمیزغە
ādamlärimizgä
ablative آدمیمیزدین
ādamimizdin
آدملاریمیزدین
ādamlärimizdin
locative آدمیمیزدە
ādamimizdä
آدملاریمیزدە
ādamlärimizdä
second person plural*
singular plural
nominative آدمینکیز
ādamiŋiz
آدملارینکیز
ādamläriŋiz
آدمینکلار
ādamiŋlär
آدملارینکلار
ādamläriŋlär
genitive آدمینکیزنینک
ādamiŋizniŋ
آدملارینکیزنینک
ādamläriŋizniŋ
آدمینکلارنینک
ādamiŋlärniŋ
آدملارینکلارنینک
ādamläriŋlärniŋ
definite accusative آدمینکیزنی
ādamiŋizni
آدملارینکیزنی
ādamläriŋizni
آدمینکلارنی
ādamiŋlärni
آدملارینکلارنی
ādamläriŋlärni
dative آدمینکیزغە
ādamiŋizgä
آدملارینکیزغە
ādamläriŋizgä
آدمینکلارغە
ādamiŋlärgä
آدملارینکلارغە
ādamläriŋlärgä
ablative آدمینکیزدین
ādamiŋizdin
آدملارینکیزدین
ādamläriŋizdin
آدمینکلاردین
ādamiŋlärdin
آدملارینکلاردین
ādamläriŋlärdin
locative آدمینکیزدە
ādamiŋizdä
آدملارینکیزدە
ādamläriŋizdä
آدمینکلاردە
ādamiŋlärdä
آدملارینکلاردە
ādamläriŋlärdä
third person plural
singular plural
nominative آدملاری
ādamläri
آدملاری
ādamläri
آدمی
ādami
آدملاری
ādamläri
genitive آدملارینینک
ādamläriniŋ
آدملارینینک
ādamläriniŋ
آدمینینک
ādaminiŋ
آدملارینینک
ādamläriniŋ
definite accusative آدملارینی
ādamlärini
آدملارینی
ādamlärini
آدمینی
ādamiŋlärni
آدملارینی
ādamläriŋlärni
dative آدملاریغە
ādamlärigä
آدملاریغە
ādamlärigä
آدمیغە
ādamigä
آدملاریغە
ādamlärigä
ablative آدملاریدین
ādamläridin
آدملاریدین
ādamläridin
آدمیدین
ādamidin
آدملاریدین
ādamläridin
locative آدملاریدە
ādamläridä
آدملاریدە
ādamläridä
آدمیدە
ādamidä
آدملاریدە
ādamläridä
*second person singular forms are informal, for polite second person singular forms use second person plural forms

Synonyms

Munji

Noun

آدم (ādam)

  1. elderly man

Old Anatolian Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic آدَم (ʔādam).

Noun

آدم • (ādäm)

  1. person, human
    Synonym: كشی (gişi)
    • 14th Century, anonymous author, Dresden Manuscript: Kitāb-ı Dedem Ḳorḳud Alā Lisān-ı Tāife-i Oġuzān:
      اولن آدم دیرلمز چخان جان كرو كلمز
      ölän ādäm dirilmäz, çıḫan cān gerü gälmäz
      [a] dead person does not arise back, [a] departed soul does not come back
  2. man
    Synonyms: ار (är), اركك (ärkäk)

Descendants

Proper noun

آدم • (ādäm)

  1. (religion) Adam
  2. a male given name from a

Descendants

Further reading

Ottoman Turkish

Etymology

From Old Anatolian Turkish آدم (âdem), from Arabic آدَم (ʔādam).

Noun

آدم • (âdem, adam)

  1. human
  2. person
  3. man

Proper noun

آدم • (adem)

  1. (religion) Adam
  2. a male given name, Adem, from Arabic, equivalent to English Adam

Descendants

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic آدَم (ʔādam).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? ādam
Dari reading? ādam
Iranian reading? âdam
Tajik reading? odam

Noun

Dari آدم
Iranian Persian
Tajik одам

آدم • (âdam) (plural آدم‌ها (âdam-hâ))

  1. human
  2. person
  3. man
  4. bloke
  5. man (A person, usually male, who can fulfill one's requirements with regard to a specified matter.)

Descendants

Proper noun

Dari آدم
Iranian Persian
Tajik Одам

آدم • (âdam)

  1. (Abrahamism, religion) Adam (the first man and the progenitor of the human race)
  2. a male given name, Adam
  • آدام (âdâm)

Urdu

Etymology

Ultimately from Arabic آدَم (ʔādam).

Pronunciation

Noun

آدم • (ādamm (Hindi spelling आदम)

  1. man

Proper noun

آدم • (ādamm (Hindi spelling आदम)

  1. (religion) Adam
  2. a male given name, Adam

Uzbek

Noun

آدم (opa)

  1. Afghan Uzbek spelling of одам (odam)

Further reading

  • Aimaq, Dr. Fayzullah (2007), “آدم”, in فرهنگ اوزبیکی به فارسی / دری [farhang-i ōzbēkī ba fārsī / darī, Uzbek-Persian/Dari dictionary] (overall work in Persian), page 135