Azerbaijani
Noun
اوردو (definite accusative اوردونو, plural اوردولار)
- Arabic spelling of ordu
Chagatai
Etymology
From Proto-Turkic *or- (“place of staying of the army”).
Noun
اوردو (ordu) (plural اوردولار)
- camp, place of standing of the army or its ruler
Declension
Declension of اوردو (ordu)
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
اوردو
ordu
|
اوردولار
ordular
|
| genitive
|
اوردونینک
ordunïŋ
|
اوردولارنینک
ordularnïŋ
|
| definite accusative
|
اوردونی
ordunï
|
اوردولارنی
ordularnï
|
| dative
|
اوردوغە
orduğa
|
اوردولارغە
ordularğa
|
| ablative
|
اوردودین
ordudïn
|
اوردولاردین
ordulardïn
|
| locative
|
اوردودە
orduda
|
اوردولاردە
ordularda
|
possessive forms
| first person singular
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
اوردوم
ordum
|
اوردولاروم
ordularum
|
| genitive
|
اوردومنینک
ordumnïŋ
|
اوردولارومنینک
ordularumnïŋ
|
| definite accusative
|
اوردومنی
ordumnï
|
اوردولارومنی
ordularumnï
|
| dative
|
اوردومغە
ordumğa
|
اوردولارومغە
ordularumğa
|
| ablative
|
اوردومدین
ordumdïn
|
اوردولارومدین
ordularumdïn
|
| locative
|
اوردومدە
ordumda
|
اوردولارومدە
ordularumda
|
| second person singular*
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
اوردونک
orduŋ
|
اوردولارونک
ordularuŋ
|
| genitive
|
اوردونکنینک
orduŋnïŋ
|
اوردولارونکنینک
ordularuŋnïŋ
|
| definite accusative
|
اوردونکنی
orduŋnï
|
اوردولارونکنی
ordularuŋnï
|
| dative
|
اوردونکغە
orduŋğa
|
اوردولارونکغە
ordularuŋğa
|
| ablative
|
اوردونکدین
orduŋdïn
|
اوردولارونکدین
ordularuŋdïn
|
| locative
|
اوردونکدە
orduŋda
|
اوردولارونکدە
ordularuŋda
|
| third person singular
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
اوردوسی
ordusï
|
اوردولاری
ordularï
|
| genitive
|
اوردوسینینک
ordusïnïŋ
|
اوردولارینینک
ordularïnïŋ
|
| definite accusative
|
اوردوسینی
ordusïnï
|
اوردولارینی
ordularïnï
|
| dative
|
اوردوسیغە
ordusïğa
|
اوردولاریغە
ordularïğa
|
| ablative
|
اوردوسیدین
ordusïdïn
|
اوردولاریدین
ordularïdïn
|
| locative
|
اوردوسیدە
ordusïda
|
اوردولاریدە
ordularïda
|
| first person plural
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
اوردومیز
ordumïz
|
اوردولارومیز
ordularumïz
|
| genitive
|
اوردومیزنینک
ordumïznïŋ
|
اوردولارومیزنینک
ordularumïznïŋ
|
| definite accusative
|
اوردومیزنی
ordumïznï
|
اوردولارومیزنی
ordularumïznï
|
| dative
|
اوردومیزغە
ordumïzğa
|
اوردولارومیزغە
ordularumïzğa
|
| ablative
|
اوردومیزدین
ordumïzdïn
|
اوردولارومیزدین
ordularumïzdïn
|
| locative
|
اوردومیزدە
ordumïzda
|
اوردولارومیزدە
ordularumïzda
|
| second person plural*
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
اوردونکیز
orduŋïz
|
اوردولارونکیز
ordularuŋïz
|
اوردونکلار
orduŋlar
|
اوردولارونکلار
ordularuŋlar
|
| genitive
|
اوردونکیزنینک
orduŋïznïŋ
|
اوردولارونکیزنینک
ordularuŋïznïŋ
|
اوردونکلارنینک
orduŋlarnïŋ
|
اوردولارونکلارنینک
ordularuŋlarnïŋ
|
| definite accusative
|
اوردونکیزنی
orduŋïznï
|
اوردولارونکیزنی
ordularuŋïznï
|
اوردونکلارنی
orduŋlarnï
|
اوردولارونکلارنی
ordularuŋlarnï
|
| dative
|
اوردونکیزغە
orduŋïzğa
|
اوردولارونکیزغە
ordularuŋïzğa
|
اوردونکلارغە
orduŋlarğa
|
اوردولارونکلارغە
ordularuŋlarğa
|
| ablative
|
اوردونکیزدین
orduŋïzdïn
|
اوردولارونکیزدین
ordularuŋïzdïn
|
اوردونکلاردین
orduŋlardïn
|
اوردولارونکلاردین
ordularuŋlardïn
|
| locative
|
اوردونکیزدە
orduŋïzda
|
اوردولارونکیزدە
ordularuŋïzda
|
اوردونکلاردە
orduŋlarda
|
اوردولارونکلاردە
ordularuŋlarda
|
| third person plural
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
اوردولاری
ordularï
|
اوردولاری
ordularï
|
اوردوسی
ordusï
|
اوردولاری
ordularï
|
| genitive
|
اوردولارینینک
ordularïnïŋ
|
اوردولارینینک
ordularïnïŋ
|
اوردوسینینک
ordusïnïŋ
|
اوردولارینینک
ordularïnïŋ
|
| definite accusative
|
اوردولارینی
ordularïnï
|
اوردولارینی
ordularïnï
|
اوردوسینی
orduŋlarnï
|
اوردولارینی
ordularuŋlarnï
|
| dative
|
اوردولاریغە
ordularïğa
|
اوردولاریغە
ordularïğa
|
اوردوسیغە
ordusïğa
|
اوردولاریغە
ordularïğa
|
| ablative
|
اوردولاریدین
ordularïdïn
|
اوردولاریدین
ordularïdïn
|
اوردوسیدین
ordusïdïn
|
اوردولاریدین
ordularïdïn
|
| locative
|
اوردولاریدە
ordularïda
|
اوردولاریدە
ordularïda
|
اوردوسیدە
ordusïda
|
اوردولاریدە
ordularïda
|
| *second person singular forms are informal, for polite second person singular forms use second person plural forms
|
|
Descendants
- Uyghur: ئوردۇ (ordu)
- Uzbek: oʻrdu
References
Ottoman Turkish
Noun
اوردو • (ordu)
- alternative spelling of اردو (ordu, “military camp; army”)
Further reading
- Hindoglu, Artin (1838), “اوردو”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[2], Vienna: F. Beck, page 78a
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “اوردو”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 501