Chagatai
Etymology 1
Inherited from Khorezmian Turkic ایذی (ʾyḏy /iḏi/), from Karakhanid اِذٖی (ʾiḏī /iḏi/), from Proto-Turkic *idi.
Noun
ایدی (idi) (plural ایدیلار (idilär))
- lord, master, owner
- Synonyms: صاحب (ṣāḥib), مالک (mālik), اهل (ähl)
- (religion) Lord, God
- Synonyms: الله (allāh), تینگری (täŋri), خدا (xudā)
Declension
Declension of ایدی (idi)
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ایدی
idi
|
ایدیلار
idilär
|
| genitive
|
ایدینینک
idiniŋ
|
ایدیلارنینک
idilärniŋ
|
| definite accusative
|
ایدینی
idini
|
ایدیلارنی
idilärni
|
| dative
|
ایدیغە
idigä
|
ایدیلارغە
idilärgä
|
| ablative
|
ایدیدین
ididin
|
ایدیلاردین
idilärdin
|
| locative
|
ایدیدە
ididä
|
ایدیلاردە
idilärdä
|
possessive forms
| first person singular
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ایدیم
idim
|
ایدیلاریم
idilärim
|
| genitive
|
ایدیمنینک
idimniŋ
|
ایدیلاریمنینک
idilärimniŋ
|
| definite accusative
|
ایدیمنی
idimni
|
ایدیلاریمنی
idilärimni
|
| dative
|
ایدیمغە
idimgä
|
ایدیلاریمغە
idilärimgä
|
| ablative
|
ایدیمدین
idimdin
|
ایدیلاریمدین
idilärimdin
|
| locative
|
ایدیمدە
idimdä
|
ایدیلاریمدە
idilärimdä
|
| second person singular*
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ایدینک
idiŋ
|
ایدیلارینک
idiläriŋ
|
| genitive
|
ایدینکنینک
idiŋniŋ
|
ایدیلارینکنینک
idiläriŋniŋ
|
| definite accusative
|
ایدینکنی
idiŋni
|
ایدیلارینکنی
idiläriŋni
|
| dative
|
ایدینکغە
idiŋgä
|
ایدیلارینکغە
idiläriŋgä
|
| ablative
|
ایدینکدین
idiŋdin
|
ایدیلارینکدین
idiläriŋdin
|
| locative
|
ایدینکدە
idiŋdä
|
ایدیلارینکدە
idiläriŋdä
|
| third person singular
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ایدیسی
idisi
|
ایدیلاری
idiläri
|
| genitive
|
ایدیسینینک
idisiniŋ
|
ایدیلارینینک
idiläriniŋ
|
| definite accusative
|
ایدیسینی
idisini
|
ایدیلارینی
idilärini
|
| dative
|
ایدیسیغە
idisigä
|
ایدیلاریغە
idilärigä
|
| ablative
|
ایدیسیدین
idisidin
|
ایدیلاریدین
idiläridin
|
| locative
|
ایدیسیدە
idisidä
|
ایدیلاریدە
idiläridä
|
| first person plural
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ایدیمیز
idimiz
|
ایدیلاریمیز
idilärimiz
|
| genitive
|
ایدیمیزنینک
idimizniŋ
|
ایدیلاریمیزنینک
idilärimizniŋ
|
| definite accusative
|
ایدیمیزنی
idimizni
|
ایدیلاریمیزنی
idilärimizni
|
| dative
|
ایدیمیزغە
idimizgä
|
ایدیلاریمیزغە
idilärimizgä
|
| ablative
|
ایدیمیزدین
idimizdin
|
ایدیلاریمیزدین
idilärimizdin
|
| locative
|
ایدیمیزدە
idimizdä
|
ایدیلاریمیزدە
idilärimizdä
|
| second person plural*
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ایدینکیز
idiŋiz
|
ایدیلارینکیز
idiläriŋiz
|
ایدینکلار
idiŋlär
|
ایدیلارینکلار
idiläriŋlär
|
| genitive
|
ایدینکیزنینک
idiŋizniŋ
|
ایدیلارینکیزنینک
idiläriŋizniŋ
|
ایدینکلارنینک
idiŋlärniŋ
|
ایدیلارینکلارنینک
idiläriŋlärniŋ
|
| definite accusative
|
ایدینکیزنی
idiŋizni
|
ایدیلارینکیزنی
idiläriŋizni
|
ایدینکلارنی
idiŋlärni
|
ایدیلارینکلارنی
idiläriŋlärni
|
| dative
|
ایدینکیزغە
idiŋizgä
|
ایدیلارینکیزغە
idiläriŋizgä
|
ایدینکلارغە
idiŋlärgä
|
ایدیلارینکلارغە
idiläriŋlärgä
|
| ablative
|
ایدینکیزدین
idiŋizdin
|
ایدیلارینکیزدین
idiläriŋizdin
|
ایدینکلاردین
idiŋlärdin
|
ایدیلارینکلاردین
idiläriŋlärdin
|
| locative
|
ایدینکیزدە
idiŋizdä
|
ایدیلارینکیزدە
idiläriŋizdä
|
ایدینکلاردە
idiŋlärdä
|
ایدیلارینکلاردە
idiläriŋlärdä
|
| third person plural
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ایدیلاری
idiläri
|
ایدیلاری
idiläri
|
ایدیسی
idisi
|
ایدیلاری
idiläri
|
| genitive
|
ایدیلارینینک
idiläriniŋ
|
ایدیلارینینک
idiläriniŋ
|
ایدیسینینک
idisiniŋ
|
ایدیلارینینک
idiläriniŋ
|
| definite accusative
|
ایدیلارینی
idilärini
|
ایدیلارینی
idilärini
|
ایدیسینی
idiŋlärni
|
ایدیلارینی
idiläriŋlärni
|
| dative
|
ایدیلاریغە
idilärigä
|
ایدیلاریغە
idilärigä
|
ایدیسیغە
idisigä
|
ایدیلاریغە
idilärigä
|
| ablative
|
ایدیلاریدین
idiläridin
|
ایدیلاریدین
idiläridin
|
ایدیسیدین
idisidin
|
ایدیلاریدین
idiläridin
|
| locative
|
ایدیلاریدە
idiläridä
|
ایدیلاریدە
idiläridä
|
ایدیسیدە
idisidä
|
ایدیلاریدە
idiläridä
|
| *second person singular forms are informal, for polite second person singular forms use second person plural forms
|
|
Derived terms
- ایدی قوت (idi qut, “blessed, sacret, happy”)
Descendants
Further reading
- el-Buhari, Süleyman Özbeki (1881), “ایدی”, in لغت چغتای و ترکی عثمانی [Ottoman Turkish-Chagatai Dictionary][1] (in Ottoman Turkish), volume 1, page 68
- Courteille, Abel Pavet de (1870), “ایدی”, in Dictionnaire turk-oriental [Eastern Turkic Dictionary][2] (in French), Paris: Imprimerie Impériale, page 101
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
ایدی (aydi)
- third-person simple past of ایماق (aymaq, “to say”)
Ottoman Turkish
Etymology
From Proto-Turkic *er-ti (“was”), third person past participle of Proto-Turkic *er- (“to be”).
Verb
ایدی • (idi)
- third-person singular past simple of ایمك (imek), was
- كوزل ایدی ― güzel idi ― it was good
Derived terms
- ایدم (idim)
- ایدڭ (idiñ)
- ایدك (idik)
- ایدڭز (idiñiz)
- ایدلر (idiler)
Descendants
References