باتی

Ottoman Turkish

Etymology

From Old Anatolian Turkish *باتو (batu) (only attested in compunds), from Proto-Turkic *batïg (west),[1] a development from *bat- (to sink), whence باتمق (batmak, to sink). Cognate with Azerbaijani batı.

Noun

باتی • (batı) (definite accusative باتیی (batıyı), plural باتیلر (batılar))

  1. west, one of the four cardinal points or compass points and the opposite direction from east
    Synonym: غرب (garb)
  2. west wind, zephyr, a wind that originates in the west and blows in an eastward direction

Derived terms

  • باتی قره یل (batı kara yel, west-north-west)
  • باتی لودوس (batı lodos, west-south-west)

Descendants

  • Turkish: batı

References

  1. ^ Clauson, Gerard (1972), “batığ”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, →ISBN, →OCLC, page 301

Further reading

  • Barbier de Meynard, Charles (1881), “باتی”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 252
  • Hindoglu, Artin (1838), “باتی”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 98a
  • Kélékian, Diran (1911), “باتی”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 231
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Favonius”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 557
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “باتی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 626
  • Nişanyan, Sevan (2002–), “batı”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890), “باتی”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 315