بالطه
Ottoman Turkish
Alternative forms
- بالته (balta), بلطه (balta)
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *baltu (“axe”).
cognates
Pronunciation
- IPA(key): /bɑɫˈtɑ/
Noun
بالطه • (balta)
Derived terms
- بالطه باش (balta baş, “kind of ship”)
- بالطهجی (baltacı, “halberdier”)
- بالطهلامق (baltalamak, “to axe”)
- بالطهلق (baltalık, “copse, coppice”)
- بالطهلی (baltalı, “soldier armed with an axe”)
Descendants
Further reading
click to expand
- Çağbayır, Yaşar (2007), “balta”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 456
- Kélékian, Diran (1911), “بالطه”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 246
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Securis”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 1530
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “بالته”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 683
- Nişanyan, Sevan (2002–), “balta”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “بالطه”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 382