بلا

See also: پلا and تلا

Arabic

Etymology 1

Root
ب ل و (b l w)
11 terms

Verb

بَلَا • (balā) I (non-past يَبْلُو (yablū), verbal noun بَلَاء (balāʔ) or بُلُوّ (buluww))

  1. to test, to try
    • 609–632 CE, Qur'an, 18:7:
      إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى ٱلْأَرْضِ زِينَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا
      ʔinnā jaʕalnā mā ʕalā l-ʔarḍi zīnatan lahā linabluwahum ʔayyuhum ʔaḥsanu ʕamalan
      (please add an English translation of this quotation)
    • 609–632 CE, Qur'an, 21:35:
      وَنَبْلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلْخَيْرِ فِتْنَةً
      wanablūkum bi-š-šarri wal-ḵayri fitnatan
      (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
Conjugation of بَلَا (I, final-weak, a ~ u, full passive (?), verbal nouns بَلَاء, بُلُوّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
بَلَاء, بُلُوّ
balāʔ, buluww
active participle
اِسْم الْفَاعِل
بَالٍ
bālin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَبْلُوّ
mabluww
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m بَلَوْتُ
balawtu
بَلَوْتَ
balawta
بَلَا
balā
بَلَوْتُمَا
balawtumā
بَلَوَا
balawā
بَلَوْنَا
balawnā
بَلَوْتُمْ
balawtum
بَلَوْا
balaw
f بَلَوْتِ
balawti
بَلَتْ
balat
بَلَتَا
balatā
بَلَوْتُنَّ
balawtunna
بَلَوْنَ
balawna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَبْلُو
ʔablū
تَبْلُو
tablū
يَبْلُو
yablū
تَبْلُوَانِ
tabluwāni
يَبْلُوَانِ
yabluwāni
نَبْلُو
nablū
تَبْلُونَ
tablūna
يَبْلُونَ
yablūna
f تَبْلِينَ
tablīna
تَبْلُو
tablū
تَبْلُوَانِ
tabluwāni
تَبْلُونَ
tablūna
يَبْلُونَ
yablūna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَبْلُوَ
ʔabluwa
تَبْلُوَ
tabluwa
يَبْلُوَ
yabluwa
تَبْلُوَا
tabluwā
يَبْلُوَا
yabluwā
نَبْلُوَ
nabluwa
تَبْلُوا
tablū
يَبْلُوا
yablū
f تَبْلِي
tablī
تَبْلُوَ
tabluwa
تَبْلُوَا
tabluwā
تَبْلُونَ
tablūna
يَبْلُونَ
yablūna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَبْلُ
ʔablu
تَبْلُ
tablu
يَبْلُ
yablu
تَبْلُوَا
tabluwā
يَبْلُوَا
yabluwā
نَبْلُ
nablu
تَبْلُوا
tablū
يَبْلُوا
yablū
f تَبْلِي
tablī
تَبْلُ
tablu
تَبْلُوَا
tabluwā
تَبْلُونَ
tablūna
يَبْلُونَ
yablūna
imperative
الْأَمْر
m اُبْلُ
ublu
اُبْلُوَا
ubluwā
اُبْلُوا
ublū
f اُبْلِي
ublī
اُبْلُونَ
ublūna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m بُلِيتُ
bulītu
بُلِيتَ
bulīta
بُلِيَ
buliya
بُلِيتُمَا
bulītumā
بُلِيَا
buliyā
بُلِينَا
bulīnā
بُلِيتُمْ
bulītum
بُلُوا
bulū
f بُلِيتِ
bulīti
بُلِيَتْ
buliyat
بُلِيَتَا
buliyatā
بُلِيتُنَّ
bulītunna
بُلِينَ
bulīna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبْلَى
ʔublā
تُبْلَى
tublā
يُبْلَى
yublā
تُبْلَيَانِ
tublayāni
يُبْلَيَانِ
yublayāni
نُبْلَى
nublā
تُبْلَوْنَ
tublawna
يُبْلَوْنَ
yublawna
f تُبْلَيْنَ
tublayna
تُبْلَى
tublā
تُبْلَيَانِ
tublayāni
تُبْلَيْنَ
tublayna
يُبْلَيْنَ
yublayna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبْلَى
ʔublā
تُبْلَى
tublā
يُبْلَى
yublā
تُبْلَيَا
tublayā
يُبْلَيَا
yublayā
نُبْلَى
nublā
تُبْلَوْا
tublaw
يُبْلَوْا
yublaw
f تُبْلَيْ
tublay
تُبْلَى
tublā
تُبْلَيَا
tublayā
تُبْلَيْنَ
tublayna
يُبْلَيْنَ
yublayna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبْلَ
ʔubla
تُبْلَ
tubla
يُبْلَ
yubla
تُبْلَيَا
tublayā
يُبْلَيَا
yublayā
نُبْلَ
nubla
تُبْلَوْا
tublaw
يُبْلَوْا
yublaw
f تُبْلَيْ
tublay
تُبْلَ
tubla
تُبْلَيَا
tublayā
تُبْلَيْنَ
tublayna
يُبْلَيْنَ
yublayna

Etymology 2

بِـ (bi-) + لَا ()

Preposition

بِلَا • (bilā)

  1. without
    Synonyms: دُونَ (dūna), بِدُونِ (bidūni), مِنْ دُونِ (min dūni), مِنْ غَيْرِ (min ḡayri), بِغَيْرِ (biḡayri)
Antonyms
Descendants
  • Swahili: bila

Etymology 3.1

Verb

بلا (form I)

  1. بَلَّا (ballā) /bal.laː/: third-person masculine dual past active of بَلَّ (balla)
  2. بُلَّا (bullā) /bul.laː/: inflection of بَلَّ (balla):
    1. third-person masculine dual past passive
    2. second-person dual imperative

Etymology 3.2

Noun

بَلًّا • (ballan)

  1. indefinite accusative of بَلّ (ball)

Chagatai

Etymology 1

From Proto-Turkic *bāla.

Noun

بلا (bala) (plural بلالار)

  1. child
Declension
Declension of بلا (bala)
singular plural
nominative بلا
bala
بلالار
balalar
genitive بلانینک
balanïŋ
بلالارنینک
balalarnïŋ
definite accusative بلانی
balanï
بلالارنی
balalarnï
dative بلاغە
balağa
بلالارغە
balalarğa
ablative بلادین
baladïn
بلالاردین
balalardïn
locative بلادە
balada
بلالاردە
balalarda
possessive forms
first person singular
singular plural
nominative بلام
balam
بلالاریم
balalarïm
genitive بلامنینک
balamnïŋ
بلالاریمنینک
balalarïmnïŋ
definite accusative بلامنی
balamnï
بلالاریمنی
balalarïmnï
dative بلامغە
balamğa
بلالاریمغە
balalarïmğa
ablative بلامدین
balamdïn
بلالاریمدین
balalarïmdïn
locative بلامدە
balamda
بلالاریمدە
balalarïmda
second person singular*
singular plural
nominative بلانک
balaŋ
بلالارینک
balalarïŋ
genitive بلانکنینک
balaŋnïŋ
بلالارینکنینک
balalarïŋnïŋ
definite accusative بلانکنی
balaŋnï
بلالارینکنی
balalarïŋnï
dative بلانکغە
balaŋğa
بلالارینکغە
balalarïŋğa
ablative بلانکدین
balaŋdïn
بلالارینکدین
balalarïŋdïn
locative بلانکدە
balaŋda
بلالارینکدە
balalarïŋda
third person singular
singular plural
nominative بلاسی
balasï
بلالاری
balalarï
genitive بلاسینینک
balasïnïŋ
بلالارینینک
balalarïnïŋ
definite accusative بلاسینی
balasïnï
بلالارینی
balalarïnï
dative بلاسیغە
balasïğa
بلالاریغە
balalarïğa
ablative بلاسیدین
balasïdïn
بلالاریدین
balalarïdïn
locative بلاسیدە
balasïda
بلالاریدە
balalarïda
first person plural
singular plural
nominative بلامیز
balamïz
بلالاریمیز
balalarïmïz
genitive بلامیزنینک
balamïznïŋ
بلالاریمیزنینک
balalarïmïznïŋ
definite accusative بلامیزنی
balamïznï
بلالاریمیزنی
balalarïmïznï
dative بلامیزغە
balamïzğa
بلالاریمیزغە
balalarïmïzğa
ablative بلامیزدین
balamïzdïn
بلالاریمیزدین
balalarïmïzdïn
locative بلامیزدە
balamïzda
بلالاریمیزدە
balalarïmïzda
second person plural*
singular plural
nominative بلانکیز
balaŋïz
بلالارینکیز
balalarïŋïz
بلانکلار
balaŋlar
بلالارینکلار
balalarïŋlar
genitive بلانکیزنینک
balaŋïznïŋ
بلالارینکیزنینک
balalarïŋïznïŋ
بلانکلارنینک
balaŋlarnïŋ
بلالارینکلارنینک
balalarïŋlarnïŋ
definite accusative بلانکیزنی
balaŋïznï
بلالارینکیزنی
balalarïŋïznï
بلانکلارنی
balaŋlarnï
بلالارینکلارنی
balalarïŋlarnï
dative بلانکیزغە
balaŋïzğa
بلالارینکیزغە
balalarïŋïzğa
بلانکلارغە
balaŋlarğa
بلالارینکلارغە
balalarïŋlarğa
ablative بلانکیزدین
balaŋïzdïn
بلالارینکیزدین
balalarïŋïzdïn
بلانکلاردین
balaŋlardïn
بلالارینکلاردین
balalarïŋlardïn
locative بلانکیزدە
balaŋïzda
بلالارینکیزدە
balalarïŋïzda
بلانکلاردە
balaŋlarda
بلالارینکلاردە
balalarïŋlarda
third person plural
singular plural
nominative بلالاری
balalarï
بلالاری
balalarï
بلاسی
balasï
بلالاری
balalarï
genitive بلالارینینک
balalarïnïŋ
بلالارینینک
balalarïnïŋ
بلاسینینک
balasïnïŋ
بلالارینینک
balalarïnïŋ
definite accusative بلالارینی
balalarïnï
بلالارینی
balalarïnï
بلاسینی
balaŋlarnï
بلالارینی
balalarïŋlarnï
dative بلالاریغە
balalarïğa
بلالاریغە
balalarïğa
بلاسیغە
balasïğa
بلالاریغە
balalarïğa
ablative بلالاریدین
balalarïdïn
بلالاریدین
balalarïdïn
بلاسیدین
balasïdïn
بلالاریدین
balalarïdïn
locative بلالاریدە
balalarïda
بلالاریدە
balalarïda
بلاسیدە
balasïda
بلالاریدە
balalarïda
*second person singular forms are informal, for polite second person singular forms use second person plural forms

Etymology 2

Borrowed from Classical Persian بلا (balā), from Arabic بلاء (balāʔ).

Noun

بلا (balā)

  1. affliction
Declension
Declension of بلا (balā)
singular plural
nominative بلا
balā
بلالار
balālar
genitive بلانینک
balānïŋ
بلالارنینک
balālarnïŋ
definite accusative بلانی
balānï
بلالارنی
balālarnï
dative بلاغە
balāğa
بلالارغە
balālarğa
ablative بلادین
balādïn
بلالاردین
balālardïn
locative بلادە
balāda
بلالاردە
balālarda
possessive forms
first person singular
singular plural
nominative بلام
balām
بلالاریم
balālarïm
genitive بلامنینک
balāmnïŋ
بلالاریمنینک
balālarïmnïŋ
definite accusative بلامنی
balāmnï
بلالاریمنی
balālarïmnï
dative بلامغە
balāmğa
بلالاریمغە
balālarïmğa
ablative بلامدین
balāmdïn
بلالاریمدین
balālarïmdïn
locative بلامدە
balāmda
بلالاریمدە
balālarïmda
second person singular*
singular plural
nominative بلانک
balāŋ
بلالارینک
balālarïŋ
genitive بلانکنینک
balāŋnïŋ
بلالارینکنینک
balālarïŋnïŋ
definite accusative بلانکنی
balāŋnï
بلالارینکنی
balālarïŋnï
dative بلانکغە
balāŋğa
بلالارینکغە
balālarïŋğa
ablative بلانکدین
balāŋdïn
بلالارینکدین
balālarïŋdïn
locative بلانکدە
balāŋda
بلالارینکدە
balālarïŋda
third person singular
singular plural
nominative بلاسی
balāsï
بلالاری
balālarï
genitive بلاسینینک
balāsïnïŋ
بلالارینینک
balālarïnïŋ
definite accusative بلاسینی
balāsïnï
بلالارینی
balālarïnï
dative بلاسیغە
balāsïğa
بلالاریغە
balālarïğa
ablative بلاسیدین
balāsïdïn
بلالاریدین
balālarïdïn
locative بلاسیدە
balāsïda
بلالاریدە
balālarïda
first person plural
singular plural
nominative بلامیز
balāmïz
بلالاریمیز
balālarïmïz
genitive بلامیزنینک
balāmïznïŋ
بلالاریمیزنینک
balālarïmïznïŋ
definite accusative بلامیزنی
balāmïznï
بلالاریمیزنی
balālarïmïznï
dative بلامیزغە
balāmïzğa
بلالاریمیزغە
balālarïmïzğa
ablative بلامیزدین
balāmïzdïn
بلالاریمیزدین
balālarïmïzdïn
locative بلامیزدە
balāmïzda
بلالاریمیزدە
balālarïmïzda
second person plural*
singular plural
nominative بلانکیز
balāŋïz
بلالارینکیز
balālarïŋïz
بلانکلار
balāŋlar
بلالارینکلار
balālarïŋlar
genitive بلانکیزنینک
balāŋïznïŋ
بلالارینکیزنینک
balālarïŋïznïŋ
بلانکلارنینک
balāŋlarnïŋ
بلالارینکلارنینک
balālarïŋlarnïŋ
definite accusative بلانکیزنی
balāŋïznï
بلالارینکیزنی
balālarïŋïznï
بلانکلارنی
balāŋlarnï
بلالارینکلارنی
balālarïŋlarnï
dative بلانکیزغە
balāŋïzğa
بلالارینکیزغە
balālarïŋïzğa
بلانکلارغە
balāŋlarğa
بلالارینکلارغە
balālarïŋlarğa
ablative بلانکیزدین
balāŋïzdïn
بلالارینکیزدین
balālarïŋïzdïn
بلانکلاردین
balāŋlardïn
بلالارینکلاردین
balālarïŋlardïn
locative بلانکیزدە
balāŋïzda
بلالارینکیزدە
balālarïŋïzda
بلانکلاردە
balāŋlarda
بلالارینکلاردە
balālarïŋlarda
third person plural
singular plural
nominative بلالاری
balālarï
بلالاری
balālarï
بلاسی
balāsï
بلالاری
balālarï
genitive بلالارینینک
balālarïnïŋ
بلالارینینک
balālarïnïŋ
بلاسینینک
balāsïnïŋ
بلالارینینک
balālarïnïŋ
definite accusative بلالارینی
balālarïnï
بلالارینی
balālarïnï
بلاسینی
balāŋlarnï
بلالارینی
balālarïŋlarnï
dative بلالاریغە
balālarïğa
بلالاریغە
balālarïğa
بلاسیغە
balāsïğa
بلالاریغە
balālarïğa
ablative بلالاریدین
balālarïdïn
بلالاریدین
balālarïdïn
بلاسیدین
balāsïdïn
بلالاریدین
balālarïdïn
locative بلالاریدە
balālarïda
بلالاریدە
balālarïda
بلاسیدە
balāsïda
بلالاریدە
balālarïda
*second person singular forms are informal, for polite second person singular forms use second person plural forms

Khalaj

Noun

بَلا (bəlâ) (definite accusative بَلانؽ, plural بَلالار)

  1. Arabic spelling of bəlâ (affliction)

Declension

Declension of بلا
singular plural
nominative بلا بلالار
genitive بلاݧ بلالارؽݧ
dative بلاقا بلالارقا
definite accusative بلاݧ بلالارؽ
locative بلاچا بلالارچا
ablative بلادا بلالاردا
instrumental بلالا بلالارلا
equative بلاوارا بلالاروارا

Ottoman Turkish

Etymology 1

From Persian بلا (balâ), ultimately from Arabic بَلَاء (balāʔ, affliction).

Noun

بلا • (belâ)

  1. problem, trouble, disaster
    Synonyms: الم (elem), زقوم (zıkkım), علت (ʼillet)
Descendants

Etymology 2

From Arabic بِلَا (bilā).

Preposition

بلا • (bila)

  1. without
    Synonym: ـسز (-siz)
Usage notes

Pahari-Potwari

Etymology

Inherited from Prakrit 𑀩𑀺𑀟𑀸𑀮 (biḍāla), 𑀩𑀺𑀮𑀸𑀮 (bilāla), from Sanskrit बिडाल (biḍāla).

Noun

بِلّا (billā)

  1. tomcat (male cat)

Pashto

Etymology

From Persian بلا (balâ), ultimately from Arabic بَلَاء (balāʔ, affliction).

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈlɑ/

Noun

بلا • (bəlā́f

  1. monster

Declension

Declension of بلا
singular plural
direct بلا (bəlā) بلاګانې
بلاوې
(bəlāgā́ne
bəlāwe
)
oblique بلا (bəlā) بلاګانو
بلاوو
(bəlāgā́no
bəlāwo
)
vocative بلا (bəlā) بلاګانو
بلاوو
(bəlāgā́no
bəlāwo
)

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic بَلَاء (balāʔ, affliction).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? balā
Dari reading? balā
Iranian reading? balâ
Tajik reading? balo
  • (dialectal, Mashhad) IPA(key): /beˈlɒː/

Noun

بَلا • (balâ) (plural بلاها)

  1. affliction

Derived terms

South Levantine Arabic

Etymology

From Arabic بِلَا (bilā).

Pronunciation

  • IPA(key): /ba.la/, [ˈba.la]
  • Audio (Jerusalem):(file)

Preposition

بلا • (bala)

  1. without
    Synonyms: بدون (bidūn), من دون (min dūn)
    Antonyms: (together with) مع (maʕ), (by means of) بـ (bi-), في (fi)

Inflection

Inflection of بلا
base form بلا (bala)
Personal-pronoun including forms
singular plural
m f
1st person بلاي (balāy) بلانا (balāna)
2nd person بلاك (balāk) بلاك (balāki) بلاكم (balākom)
3rd person بلاه (balā) بلاها (balāha) بلاهم (balāhom)

See also

Urdu

Etymology 1

Borrowed from Classical Persian بلا (balā), from Arabic بَلَاء (balāʔ).

Pronunciation

Noun

بَلا • (balāf (Hindi spelling बला)

  1. affliction, scourge
    Synonym: غَضَب (ġazab)
  2. great trouble, tribulation
    Synonym: مُصِیبَت (musībat)
  3. misfortune, calamity, plague
    Synonyms: آفَت (āfat), قَیامَت (qayāmat)
  4. monster, hag, curse (agent of affliction, trouble or misfortune)
Declension
Declension of بلا
singular plural
direct بلا (balā) بلائیں (balāẽ)
oblique بلا (balā) بلاؤں (balāõ)
vocative بلا (balā) بلاؤ (balāo)

Etymology 2

Pronunciation

Noun

بُلّا • (bullām (Hindi spelling बुल्ला)

  1. bubble
    Synonym: بُلْبُلا (bulbulā)
Declension
Declension of بلا
singular plural
direct بُلا (bullā) بُلے (bulle)
oblique بُلے (bulle) بُلوں (bullõ)
vocative بُلے (bulle) بُلو (bullo)

Etymology 3

Inherited from Sauraseni Prakrit 𑀩𑀺𑀟𑀸𑀮 (biḍāla), 𑀩𑀺𑀮𑀸𑀮 (bilāla), from Sanskrit बिडाल (biḍāla).

Pronunciation

Noun

بِلّا • (billām (Hindi spelling बिल्ला)

  1. tomcat (male cat)
Declension
Declension of بلا
singular plural
direct بِلا (billā) بِلے (bille)
oblique بِلے (bille) بِلوں (billõ)
vocative بِلے (bille) بِلو (billo)

Etymology 4

From Sanskrit वलक (valaka).

Pronunciation

Noun

بَلّا • (ballām (Hindi spelling बल्ला)

  1. bat, club
Declension
Declension of بلا
singular plural
direct بلّا (ballā) بلّے (balle)
oblique بلّے (balle) بلّوں (ballõ)
vocative بلّے (balle) بلّو (ballo)
Derived terms