تبيتين

Arabic

Etymology 1

Verb

تَبِيتِينَ • (tabītīna) (form I) /ta.biː.tiː.na/

  1. second-person feminine singular non-past active indicative of بَاتَ (bāta)

Etymology 2

Verb

تبيتين (form II)

  1. تُبَيِّتِينَ (tubayyitīna) /tu.baj.ji.tiː.na/: second-person feminine singular non-past active indicative of بَيَّتَ (bayyata)
  2. تُبَيَّتِينَ (tubayyatīna) /tu.baj.ja.tiː.na/: second-person feminine singular non-past passive indicative of بَيَّتَ (bayyata)