अहंकारिन्

Sanskrit

Alternative scripts

অহংকাৰিন্ (Assamese script)
ᬅᬳᬂᬓᬵᬭᬶᬦ᭄ (Balinese script)
অহংকারিন্ (Bengali script)
𑰀𑰮𑰽𑰎𑰯𑰨𑰰𑰡𑰿 (Bhaiksuki script)
𑀅𑀳𑀁𑀓𑀸𑀭𑀺𑀦𑁆 (Brahmi script)
အဟံကာရိန် (Burmese script)
અહંકારિન્ (Gujarati script)
ਅਹਂਕਾਰਿਨ੍ (Gurmukhi script)
𑌅𑌹𑌂𑌕𑌾𑌰𑌿𑌨𑍍 (Grantha script)
ꦄꦲꦁꦏꦴꦫꦶꦤ꧀ (Javanese script)
𑂃𑂯𑂁𑂍𑂰𑂩𑂱𑂢𑂹 (Kaithi script)
ಅಹಂಕಾರಿೝ (Kannada script)
អហំការិន៑ (Khmer script)
ອຫໍກາຣິນ຺ (Lao script)
അഹംകാരിന് (Malayalam script)
ᠠᢀ᠋ᡥᠠᡬᠠ᠎᠊ᠠᡵᡳᠨ (Manchu script)
𑘀𑘮𑘽𑘎𑘰𑘨𑘱𑘡𑘿 (Modi script)
ᠠ᠋ᢀ᠋ᠾᠠᢉᠠᢗᠷᠢᠨ (Mongolian script)
𑦠𑧎𑧞𑦮𑧑𑧈𑧒𑧁𑧠 (Nandinagari script)
𑐀𑐴𑑄𑐎𑐵𑐬𑐶𑐣𑑂 (Newa script)
ଅହଂକାରିନ୍ (Odia script)
ꢂꢲꢀꢒꢵꢬꢶꢥ꣄ (Saurashtra script)
𑆃𑆲𑆁𑆑𑆳𑆫𑆴𑆤𑇀 (Sharada script)
𑖀𑖮𑖽𑖎𑖯𑖨𑖰𑖡𑖿 (Siddham script)
අහංකාරින් (Sinhalese script)
𑩐𑪂𑪖𑩜𑩛𑩼𑩑𑩯 𑪙 (Soyombo script)
𑚀𑚩𑚫𑚊𑚭𑚤𑚮𑚝𑚶 (Takri script)
அஹஂகாரிந் (Tamil script)
అహంకారిౝ (Telugu script)
อหํการินฺ (Thai script)
ཨ་ཧཾ་ཀཱ་རི་ན྄ (Tibetan script)
𑒁𑒯𑓀𑒏𑒰𑒩𑒱𑒢𑓂 (Tirhuta script)
𑨀𑨱𑨸𑨋𑨊𑨫𑨁𑨝𑨴 (Zanabazar Square script)

Etymology

From अहंकार (ahaṃkāra, “egotism, self-consciousness”) +‎ -इन् (-in).

Pronunciation

(Vedic) IPA^(key): /ɐ.ɦɐŋ.kɑː.ɾin/
(Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɐ.ɦɐŋ.kɑː.ɾin̪/

Adjective

अहंकारिन् • (ahaṃkārin) stem

having conception of one's individuality, self-consciousness.
having the making of self, thinking of self, egoistic.
proud, haughty, vain, arrogant

Declension

Masculine in-stem declension of अहंकारिन्
	singular	dual	plural
nominative	अहंकारी (ahaṃkārī)	अहंकारिणौ (ahaṃkāriṇau) अहंकारिणा¹ (ahaṃkāriṇā¹)	अहंकारिणः (ahaṃkāriṇaḥ)
accusative	अहंकारिणम् (ahaṃkāriṇam)	अहंकारिणौ (ahaṃkāriṇau) अहंकारिणा¹ (ahaṃkāriṇā¹)	अहंकारिणः (ahaṃkāriṇaḥ)
instrumental	अहंकारिणा (ahaṃkāriṇā)	अहंकारिभ्याम् (ahaṃkāribhyām)	अहंकारिभिः (ahaṃkāribhiḥ)
dative	अहंकारिणे (ahaṃkāriṇe)	अहंकारिभ्याम् (ahaṃkāribhyām)	अहंकारिभ्यः (ahaṃkāribhyaḥ)
ablative	अहंकारिणः (ahaṃkāriṇaḥ)	अहंकारिभ्याम् (ahaṃkāribhyām)	अहंकारिभ्यः (ahaṃkāribhyaḥ)
genitive	अहंकारिणः (ahaṃkāriṇaḥ)	अहंकारिणोः (ahaṃkāriṇoḥ)	अहंकारिणाम् (ahaṃkāriṇām)
locative	अहंकारिणि (ahaṃkāriṇi)	अहंकारिणोः (ahaṃkāriṇoḥ)	अहंकारिषु (ahaṃkāriṣu)
vocative	अहंकारिन् (ahaṃkārin)	अहंकारिणौ (ahaṃkāriṇau) अहंकारिणा¹ (ahaṃkāriṇā¹)	अहंकारिणः (ahaṃkāriṇaḥ)

¹Vedic

Feminine ī-stem declension of अहंकारिणी
	singular	dual	plural
nominative	अहंकारिणी (ahaṃkāriṇī)	अहंकारिण्यौ (ahaṃkāriṇyau) अहंकारिणी¹ (ahaṃkāriṇī¹)	अहंकारिण्यः (ahaṃkāriṇyaḥ) अहंकारिणीः¹ (ahaṃkāriṇīḥ¹)
accusative	अहंकारिणीम् (ahaṃkāriṇīm)	अहंकारिण्यौ (ahaṃkāriṇyau) अहंकारिणी¹ (ahaṃkāriṇī¹)	अहंकारिणीः (ahaṃkāriṇīḥ)
instrumental	अहंकारिण्या (ahaṃkāriṇyā)	अहंकारिणीभ्याम् (ahaṃkāriṇībhyām)	अहंकारिणीभिः (ahaṃkāriṇībhiḥ)
dative	अहंकारिण्यै (ahaṃkāriṇyai)	अहंकारिणीभ्याम् (ahaṃkāriṇībhyām)	अहंकारिणीभ्यः (ahaṃkāriṇībhyaḥ)
ablative	अहंकारिण्याः (ahaṃkāriṇyāḥ) अहंकारिण्यै² (ahaṃkāriṇyai²)	अहंकारिणीभ्याम् (ahaṃkāriṇībhyām)	अहंकारिणीभ्यः (ahaṃkāriṇībhyaḥ)
genitive	अहंकारिण्याः (ahaṃkāriṇyāḥ) अहंकारिण्यै² (ahaṃkāriṇyai²)	अहंकारिण्योः (ahaṃkāriṇyoḥ)	अहंकारिणीनाम् (ahaṃkāriṇīnām)
locative	अहंकारिण्याम् (ahaṃkāriṇyām)	अहंकारिण्योः (ahaṃkāriṇyoḥ)	अहंकारिणीषु (ahaṃkāriṇīṣu)
vocative	अहंकारिणि (ahaṃkāriṇi)	अहंकारिण्यौ (ahaṃkāriṇyau) अहंकारिणी¹ (ahaṃkāriṇī¹)	अहंकारिण्यः (ahaṃkāriṇyaḥ) अहंकारिणीः¹ (ahaṃkāriṇīḥ¹)

¹Vedic
²Brāhmaṇas

Neuter in-stem declension of अहंकारिन्
	singular	dual	plural
nominative	अहंकारि (ahaṃkāri)	अहंकारिणी (ahaṃkāriṇī)	अहंकारीणि (ahaṃkārīṇi)
accusative	अहंकारि (ahaṃkāri)	अहंकारिणी (ahaṃkāriṇī)	अहंकारीणि (ahaṃkārīṇi)
instrumental	अहंकारिणा (ahaṃkāriṇā)	अहंकारिभ्याम् (ahaṃkāribhyām)	अहंकारिभिः (ahaṃkāribhiḥ)
dative	अहंकारिणे (ahaṃkāriṇe)	अहंकारिभ्याम् (ahaṃkāribhyām)	अहंकारिभ्यः (ahaṃkāribhyaḥ)
ablative	अहंकारिणः (ahaṃkāriṇaḥ)	अहंकारिभ्याम् (ahaṃkāribhyām)	अहंकारिभ्यः (ahaṃkāribhyaḥ)
genitive	अहंकारिणः (ahaṃkāriṇaḥ)	अहंकारिणोः (ahaṃkāriṇoḥ)	अहंकारिणाम् (ahaṃkāriṇām)
locative	अहंकारिणि (ahaṃkāriṇi)	अहंकारिणोः (ahaṃkāriṇoḥ)	अहंकारिषु (ahaṃkāriṣu)
vocative	अहंकारि (ahaṃkāri) अहंकारिन् (ahaṃkārin)	अहंकारिणी (ahaṃkāriṇī)	अहंकारीणि (ahaṃkārīṇi)

Descendants

→ Hindi: अहंकारी (ahaṅkārī)