द्विगु

Sanskrit

द्वि (dvi, “two”) +‎ गु (gu, “cow”), an example of itself.

द्विगु • (dvigu) stem, m

(lexicography) a kind of tatpuruṣa compound of which the first component is a numeral

Masculine u-stem declension of द्विगु
	singular	dual	plural
nominative	द्विगुः (dviguḥ)	द्विगू (dvigū)	द्विगवः (dvigavaḥ)
accusative	द्विगुम् (dvigum)	द्विगू (dvigū)	द्विगून् (dvigūn)
instrumental	द्विगुना (dvigunā) द्विग्वा¹ (dvigvā¹)	द्विगुभ्याम् (dvigubhyām)	द्विगुभिः (dvigubhiḥ)
dative	द्विगवे (dvigave) द्विग्वे¹ (dvigve¹)	द्विगुभ्याम् (dvigubhyām)	द्विगुभ्यः (dvigubhyaḥ)
ablative	द्विगोः (dvigoḥ) द्विग्वः¹ (dvigvaḥ¹)	द्विगुभ्याम् (dvigubhyām)	द्विगुभ्यः (dvigubhyaḥ)
genitive	द्विगोः (dvigoḥ) द्विग्वः¹ (dvigvaḥ¹)	द्विग्वोः (dvigvoḥ)	द्विगूनाम् (dvigūnām)
locative	द्विगौ (dvigau)	द्विग्वोः (dvigvoḥ)	द्विगुषु (dviguṣu)
vocative	द्विगो (dvigo)	द्विगू (dvigū)	द्विगवः (dvigavaḥ)