இடைச்சொல்

Tamil

Etymology

Compound of இடை (iṭai, “mid, center, waist”) +‎ சொல் (col, “word”).

Pronunciation

IPA^(key): /ɪɖɐɪ̯t͡ɕːɔl/

Noun

இடைச்சொல் • (iṭaiccol)

(grammar) particle which cannot be used by itself in any sense but which, when occurring in combination with nouns and verbs, functions as inflectional or conjugational suffix, adverb, preposition, expletive, conjunction, interjection - such as case markers, tense markers, conditional suffix, sentence connectors; functional word.
Examples:
- பிரேமை (பிரேம்+ஐ) பார்த்தேன்.
  pirēmai (pirēm+ai) pārttēṉ.
  I saw Prem.
- மரத்தில் (மரம்+இல்) உள்ளது.
  marattil (maram+il) uḷḷatu.
  It's in the tree.
- நானே (நான்+ஏ) வருவேன்.
  nāṉē (nāṉ+ē) varuvēṉ.
  I (by myself) will come.

Declension

l-stem declension of இடைச்சொல் (iṭaiccol)
	singular	plural
nominative	இடைச்சொல் iṭaiccol	இடைச்சொற்கள் iṭaiccoṟkaḷ
vocative	இடைச்சொல்லே iṭaiccollē	இடைச்சொற்களே iṭaiccoṟkaḷē
accusative	இடைச்சொல்லை iṭaiccollai	இடைச்சொற்களை iṭaiccoṟkaḷai
dative	இடைச்சொல்லுக்கு iṭaiccollukku	இடைச்சொற்களுக்கு iṭaiccoṟkaḷukku
benefactive	இடைச்சொல்லுக்காக iṭaiccollukkāka	இடைச்சொற்களுக்காக iṭaiccoṟkaḷukkāka
genitive 1	இடைச்சொல்லுடைய iṭaiccolluṭaiya	இடைச்சொற்களுடைய iṭaiccoṟkaḷuṭaiya
genitive 2	இடைச்சொல்லின் iṭaiccolliṉ	இடைச்சொற்களின் iṭaiccoṟkaḷiṉ
locative 1	இடைச்சொல்லில் iṭaiccollil	இடைச்சொற்களில் iṭaiccoṟkaḷil
locative 2	இடைச்சொல்லிடம் iṭaiccolliṭam	இடைச்சொற்களிடம் iṭaiccoṟkaḷiṭam
sociative 1	இடைச்சொல்லோடு iṭaiccollōṭu	இடைச்சொற்களோடு iṭaiccoṟkaḷōṭu
sociative 2	இடைச்சொல்லுடன் iṭaiccolluṭaṉ	இடைச்சொற்களுடன் iṭaiccoṟkaḷuṭaṉ
instrumental	இடைச்சொல்லால் iṭaiccollāl	இடைச்சொற்களால் iṭaiccoṟkaḷāl
ablative	இடைச்சொல்லிலிருந்து iṭaiccolliliruntu	இடைச்சொற்களிலிருந்து iṭaiccoṟkaḷiliruntu

References

S. Ramakrishnan (1992), “இடைச்சொல்”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]
University of Madras (1924–1936), “இடைச்சொல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press