கும்பகாரன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit कुम्भकार (kumbhakāra).

Pronunciation

IPA^(key): /kʊmbɐɡaːɾɐn/

Noun

கும்பகாரன் • (kumpakāraṉ)

potter

Declension

ṉ-stem declension of கும்பகாரன் (kumpakāraṉ)
	singular	plural
nominative	கும்பகாரன் kumpakāraṉ	கும்பகாரர்கள் kumpakārarkaḷ
vocative	கும்பகாரனே kumpakāraṉē	கும்பகாரர்களே kumpakārarkaḷē
accusative	கும்பகாரனை kumpakāraṉai	கும்பகாரர்களை kumpakārarkaḷai
dative	கும்பகாரனுக்கு kumpakāraṉukku	கும்பகாரர்களுக்கு kumpakārarkaḷukku
benefactive	கும்பகாரனுக்காக kumpakāraṉukkāka	கும்பகாரர்களுக்காக kumpakārarkaḷukkāka
genitive 1	கும்பகாரனுடைய kumpakāraṉuṭaiya	கும்பகாரர்களுடைய kumpakārarkaḷuṭaiya
genitive 2	கும்பகாரனின் kumpakāraṉiṉ	கும்பகாரர்களின் kumpakārarkaḷiṉ
locative 1	கும்பகாரனில் kumpakāraṉil	கும்பகாரர்களில் kumpakārarkaḷil
locative 2	கும்பகாரனிடம் kumpakāraṉiṭam	கும்பகாரர்களிடம் kumpakārarkaḷiṭam
sociative 1	கும்பகாரனோடு kumpakāraṉōṭu	கும்பகாரர்களோடு kumpakārarkaḷōṭu
sociative 2	கும்பகாரனுடன் kumpakāraṉuṭaṉ	கும்பகாரர்களுடன் kumpakārarkaḷuṭaṉ
instrumental	கும்பகாரனால் kumpakāraṉāl	கும்பகாரர்களால் kumpakārarkaḷāl
ablative	கும்பகாரனிலிருந்து kumpakāraṉiliruntu	கும்பகாரர்களிலிருந்து kumpakārarkaḷiliruntu