கோவை

Tamil

Verbal noun formed from கோ (kō, “to string”) +‎ -வை (-vai). Cognate with Malayalam കോവ (kōva), Telugu కోవ (kōva).

கோவை • (kōvai)

ai-stem declension of கோவை (kōvai)
	singular	plural
nominative	கோவை kōvai	கோவைகள் kōvaikaḷ
vocative	கோவையே kōvaiyē	கோவைகளே kōvaikaḷē
accusative	கோவையை kōvaiyai	கோவைகளை kōvaikaḷai
dative	கோவைக்கு kōvaikku	கோவைகளுக்கு kōvaikaḷukku
benefactive	கோவைக்காக kōvaikkāka	கோவைகளுக்காக kōvaikaḷukkāka
genitive 1	கோவையுடைய kōvaiyuṭaiya	கோவைகளுடைய kōvaikaḷuṭaiya
genitive 2	கோவையின் kōvaiyiṉ	கோவைகளின் kōvaikaḷiṉ
locative 1	கோவையில் kōvaiyil	கோவைகளில் kōvaikaḷil
locative 2	கோவையிடம் kōvaiyiṭam	கோவைகளிடம் kōvaikaḷiṭam
sociative 1	கோவையோடு kōvaiyōṭu	கோவைகளோடு kōvaikaḷōṭu
sociative 2	கோவையுடன் kōvaiyuṭaṉ	கோவைகளுடன் kōvaikaḷuṭaṉ
instrumental	கோவையால் kōvaiyāl	கோவைகளால் kōvaikaḷāl
ablative	கோவையிலிருந்து kōvaiyiliruntu	கோவைகளிலிருந்து kōvaikaḷiliruntu

Compare the above noun.

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

கோவை • (kōvai)

ai-stem declension of கோவை (kōvai) (singular only)
	singular	plural
nominative	கோவை kōvai	-
vocative	கோவையே kōvaiyē	-
accusative	கோவையை kōvaiyai	-
dative	கோவைக்கு kōvaikku	-
benefactive	கோவைக்காக kōvaikkāka	-
genitive 1	கோவையுடைய kōvaiyuṭaiya	-
genitive 2	கோவையின் kōvaiyiṉ	-
locative 1	கோவையில் kōvaiyil	-
locative 2	கோவையிடம் kōvaiyiṭam	-
sociative 1	கோவையோடு kōvaiyōṭu	-
sociative 2	கோவையுடன் kōvaiyuṭaṉ	-
instrumental	கோவையால் kōvaiyāl	-
ablative	கோவையிலிருந்து kōvaiyiliruntu	-

University of Madras (1924–1936), “கோவை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
S. Ramakrishnan (1992), “கோவை”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]