சீரழிவு

Tamil

Verbal noun formed from சீரழி (cīraḻi, “to be ruined, degenerate”) +‎ -வு (-vu). Equivalent to சீர் (cīr, “goodness, evenness”) +‎ அழிவு (aḻivu, “ruin, destruction”).

சீரழிவு • (cīraḻivu)

u-stem declension of சீரழிவு (cīraḻivu)
	singular	plural
nominative	சீரழிவு cīraḻivu	சீரழிவுகள் cīraḻivukaḷ
vocative	சீரழிவே cīraḻivē	சீரழிவுகளே cīraḻivukaḷē
accusative	சீரழிவை cīraḻivai	சீரழிவுகளை cīraḻivukaḷai
dative	சீரழிவுக்கு cīraḻivukku	சீரழிவுகளுக்கு cīraḻivukaḷukku
benefactive	சீரழிவுக்காக cīraḻivukkāka	சீரழிவுகளுக்காக cīraḻivukaḷukkāka
genitive 1	சீரழிவுடைய cīraḻivuṭaiya	சீரழிவுகளுடைய cīraḻivukaḷuṭaiya
genitive 2	சீரழிவின் cīraḻiviṉ	சீரழிவுகளின் cīraḻivukaḷiṉ
locative 1	சீரழிவில் cīraḻivil	சீரழிவுகளில் cīraḻivukaḷil
locative 2	சீரழிவிடம் cīraḻiviṭam	சீரழிவுகளிடம் cīraḻivukaḷiṭam
sociative 1	சீரழிவோடு cīraḻivōṭu	சீரழிவுகளோடு cīraḻivukaḷōṭu
sociative 2	சீரழிவுடன் cīraḻivuṭaṉ	சீரழிவுகளுடன் cīraḻivukaḷuṭaṉ
instrumental	சீரழிவால் cīraḻivāl	சீரழிவுகளால் cīraḻivukaḷāl
ablative	சீரழிவிலிருந்து cīraḻiviliruntu	சீரழிவுகளிலிருந்து cīraḻivukaḷiliruntu

S. Ramakrishnan (1992), “சீரழிவு”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]