பதனஞ்சு

Tamil

Etymology

பதின் (patiṉ, “ten”) +‎ அஞ்சு (añcu, “five”).

Pronunciation

  • IPA(key): /pɐd̪ɐnɐɲd͡ʑʊ/, [pɐd̪ɐnɐɲd͡ʑɯ]

Numeral

பதனஞ்சு • (pataṉañcu) (Spoken Tamil)

  1. alternative form of பதினஞ்சு (patiṉañcu).

Declension

u-stem declension of பதனஞ்சு (pataṉañcu) (singular only)
singular plural
nominative பதனஞ்சு
pataṉañcu 		-
vocative பதனஞ்சே
pataṉañcē 		-
accusative பதனஞ்சை
pataṉañcai 		-
dative பதனஞ்சுக்கு
pataṉañcukku 		-
benefactive பதனஞ்சுக்காக
pataṉañcukkāka 		-
genitive 1 பதனஞ்சுடைய
pataṉañcuṭaiya 		-
genitive 2 பதனஞ்சின்
pataṉañciṉ 		-
locative 1 பதனஞ்சில்
pataṉañcil 		-
locative 2 பதனஞ்சிடம்
pataṉañciṭam 		-
sociative 1 பதனஞ்சோடு
pataṉañcōṭu 		-
sociative 2 பதனஞ்சுடன்
pataṉañcuṭaṉ 		-
instrumental பதனஞ்சால்
pataṉañcāl 		-
ablative பதனஞ்சிலிருந்து
pataṉañciliruntu 		-

References

  • David W. McAlpin (1981), “பதினைந்து”, in A Core Vocabulary for Tamil, Philadelphia: Dept. of South Asia Regional Studies, University of Pennsylvania, page [1]
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.