வினைமுற்று

Tamil

Etymology

Compound of வினை (viṉai, “verb”) +‎ முற்று (muṟṟu, “end, termination; completeness”).

Pronunciation

IPA^(key): /ʋɪnɐɪ̯mʊrːʊ/, [ʋɪnɐɪ̯mʊtrɯ]

Noun

வினைமுற்று • (viṉaimuṟṟu)

(grammar) finite verb

Declension

Declension of வினைமுற்று (viṉaimuṟṟu)
	singular	plural
nominative	வினைமுற்று viṉaimuṟṟu	வினைமுற்றுகள் viṉaimuṟṟukaḷ
vocative	வினைமுற்றே viṉaimuṟṟē	வினைமுற்றுகளே viṉaimuṟṟukaḷē
accusative	வினைமுற்றை viṉaimuṟṟai	வினைமுற்றுகளை viṉaimuṟṟukaḷai
dative	வினைமுற்றுக்கு viṉaimuṟṟukku	வினைமுற்றுகளுக்கு viṉaimuṟṟukaḷukku
benefactive	வினைமுற்றுக்காக viṉaimuṟṟukkāka	வினைமுற்றுகளுக்காக viṉaimuṟṟukaḷukkāka
genitive 1	வினைமுற்றுடைய viṉaimuṟṟuṭaiya	வினைமுற்றுகளுடைய viṉaimuṟṟukaḷuṭaiya
genitive 2	வினைமுற்றின் viṉaimuṟṟiṉ	வினைமுற்றுகளின் viṉaimuṟṟukaḷiṉ
locative 1	வினைமுற்றில் viṉaimuṟṟil	வினைமுற்றுகளில் viṉaimuṟṟukaḷil
locative 2	வினைமுற்றிடம் viṉaimuṟṟiṭam	வினைமுற்றுகளிடம் viṉaimuṟṟukaḷiṭam
sociative 1	வினைமுற்றோடு viṉaimuṟṟōṭu	வினைமுற்றுகளோடு viṉaimuṟṟukaḷōṭu
sociative 2	வினைமுற்றுடன் viṉaimuṟṟuṭaṉ	வினைமுற்றுகளுடன் viṉaimuṟṟukaḷuṭaṉ
instrumental	வினைமுற்றால் viṉaimuṟṟāl	வினைமுற்றுகளால் viṉaimuṟṟukaḷāl
ablative	வினைமுற்றிலிருந்து viṉaimuṟṟiliruntu	வினைமுற்றுகளிலிருந்து viṉaimuṟṟukaḷiliruntu

References

University of Madras (1924–1936), “வினைமுற்று”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press