ἐνάρχομαι

Ancient Greek

Etymology

From ἐν- (en-, “in”) +‎ ἄρχομαι (árkhomai, “to begin, lead”).

Pronunciation

 

Verb

ἐνάρχομαι • (enárkhomai)

  1. to begin
  2. to engage in
    1. to begin to speak
    2. to make a beginning of

Inflection

   Present: ἐνάρχω, ἐνάρχομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνάρχω ἐνάρχεις ἐνάρχει ἐνάρχετον ἐνάρχετον ἐνάρχομεν ἐνάρχετε ἐνάρχουσῐ(ν)
subjunctive ἐνάρχω ἐνάρχῃς ἐνάρχῃ ἐνάρχητον ἐνάρχητον ἐνάρχωμεν ἐνάρχητε ἐνάρχωσῐ(ν)
optative ἐνάρχοιμῐ ἐνάρχοις ἐνάρχοι ἐνάρχοιτον ἐναρχοίτην ἐνάρχοιμεν ἐνάρχοιτε ἐνάρχοιεν
imperative   ἔναρχε ἐναρχέτω ἐνάρχετον ἐναρχέτων   ἐνάρχετε ἐναρχόντων
middle/
passive 		indicative ἐνάρχομαι ἐνάρχῃ / ἐνάρχει ἐνάρχεται ἐνάρχεσθον ἐνάρχεσθον ἐναρχόμεθᾰ ἐνάρχεσθε ἐνάρχονται
subjunctive ἐνάρχωμαι ἐνάρχῃ ἐνάρχηται ἐνάρχησθον ἐνάρχησθον ἐναρχώμεθᾰ ἐνάρχησθε ἐνάρχωνται
optative ἐναρχοίμην ἐνάρχοιο ἐνάρχοιτο ἐνάρχοισθον ἐναρχοίσθην ἐναρχοίμεθᾰ ἐνάρχοισθε ἐνάρχοιντο
imperative   ἐνάρχου ἐναρχέσθω ἐνάρχεσθον ἐναρχέσθων   ἐνάρχεσθε ἐναρχέσθων
active middle/passive
infinitive ἐνάρχειν ἐνάρχεσθαι
participle m ἐνάρχων ἐναρχόμενος
f ἐνάρχουσᾰ ἐναρχομένη
n ἐνᾶρχον ἐναρχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.