Anklagende
German
Etymology
Substantivisation of anklagend.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈanˌklaːɡn̩də/
Audio: (file) - Hyphenation: An‧kla‧gen‧de
Noun
Anklagende f (adjectival, definite nominative die Anklagende, genitive Anklagender, definite genitive der Anklagenden, plural Anklagende, definite plural die Anklagenden, masculine Anklagender)
- female equivalent of Anklagender
- Antonyms: Angeklagte, Beklagte
Declension
Declension of Anklagende [feminine, adjectival]
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| feminine gender | strong declension | |||
| nominative | Anklagende | Anklagende | ||
| genitive | Anklagender | Anklagender | ||
| dative | Anklagender | Anklagenden | ||
| accusative | Anklagende | Anklagende | ||
| weak declension | ||||
| nominative | die | Anklagende | die | Anklagenden |
| genitive | der | Anklagenden | der | Anklagenden |
| dative | der | Anklagenden | den | Anklagenden |
| accusative | die | Anklagende | die | Anklagenden |
| mixed declension | ||||
| nominative | eine | Anklagende | (keine) | Anklagenden |
| genitive | einer | Anklagenden | (keiner) | Anklagenden |
| dative | einer | Anklagenden | (keinen) | Anklagenden |
| accusative | eine | Anklagende | (keine) | Anklagenden |
Noun
Anklagende m
- inflection of Anklagender:
- strong nominative/accusative plural
- weak nominative singular