Calveen
Dutch
Etymology
First attested as calenveen in 1402. Compound of Middle Dutch cale (“barren, bare”) and vene (“peat bog, marsh”).
Pronunciation
- Hyphenation: Cal‧veen
Proper noun
Calveen n
References
- van Berkel, Gerard; Samplonius, Kees (2018), “calveen”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard[1] (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN