Kompromat

German

Etymology

Borrowed from Russian компрома́т (kompromát).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkɔmpʁomat]
  • Hyphenation: Kom‧pro‧mat

Noun

Kompromat n (strong, genitive Kompromats, plural Kompromats)

  1. (politics) kompromat (compromising material, blackmail material, (real or fabricated) evidence)

Declension

Further reading

  • Kompromat” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  • Kompromat” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon