Reconstruction:Old Dutch/calo
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *kalu, from Proto-Germanic *kalwaz. Only attested in toponyms.
Adjective
*calo
Inflection
Declension of *calo (wa-stem)
| strong declension | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | *calo | *calo | *calo | *calwa, *calwe | ||
| accusative | *calwan, *calwen | *calwa | *calo | *calwa, *calwe | ||
| genitive | *calwes | *calwero | *calwes | *calwero | ||
| dative | *calwin, *calwemo | *calwero | *calwin, *calwemo | *calwon | ||
| weak declension | ||||||
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | *calwo | *calwa | *calwa | *calwon | ||
| accusative | *calwon | *calwon | *calwa | *calwon | ||
| genitive | *calwin | *calwon | *calwin | *calwono | ||
| dative | *calwin | *calwon | *calwin | *calwon | ||
Descendants
References
- “*kalo”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012