Reconstruction:Old Dutch/gitian
Old Dutch
Etymology
Verb
*gitian
- to pull
Inflection
Conjugation of *gitian (strong class 2 irregular, Verner alternation)
| infinitive | *gitian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *gitio, *gition | *gitōg |
| 2nd person singular | *gities | *gitugi |
| 3rd person singular | *gitiet | *gitōg |
| 1st person plural | *gitiun | *gitugon |
| 2nd person plural | *gitiet | *gitugot |
| 3rd person plural | *gitiunt | *gitugon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *gitie | *gitugi |
| 2nd person singular | *gitiis | *gitugi |
| 3rd person singular | *gitie | *gitugi |
| 1st person plural | *gitiin | *gitugin |
| 2nd person plural | *gitiit | *gitugit |
| 3rd person plural | *gitiin | *gitugin |
| imperative | present | |
| singular | *gitieg | |
| plural | *gitiet | |
| participle | present | past |
| *gitiandi | *gitogan | |
Derived terms
Descendants
- Middle Dutch: getiën