Sangarius
Latin
Alternative forms
- Sagarius
- Sagiarius
Etymology
From Ancient Greek Σαγγάριος (Sangários).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [saŋˈɡa.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [saŋˈɡaː.ri.us]
Proper noun
Sangarius m sg (genitive Sangariī or Sangarī); second declension
- A river which formed the boundary between Bithynia and Phrygia, now the Sakarya River
Declension
Second-declension noun, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Sangarius |
| genitive | Sangariī Sangarī1 |
| dative | Sangariō |
| accusative | Sangarium |
| ablative | Sangariō |
| vocative | Sangarī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Adjective
Sangarius (feminine Sangaria, neuter Sangarium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to the river Sangarius.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Sangarius | Sangaria | Sangarium | Sangariī | Sangariae | Sangaria | |
| genitive | Sangariī | Sangariae | Sangariī | Sangariōrum | Sangariārum | Sangariōrum | |
| dative | Sangariō | Sangariae | Sangariō | Sangariīs | |||
| accusative | Sangarium | Sangariam | Sangarium | Sangariōs | Sangariās | Sangaria | |
| ablative | Sangariō | Sangariā | Sangariō | Sangariīs | |||
| vocative | Sangarie | Sangaria | Sangarium | Sangariī | Sangariae | Sangaria | |
References
- “Sangarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “Sangarius”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “Sangarius”, in William Smith, editor (1854, 1857), A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly