Tanzimat
See also: tanzimat
English
Etymology
From Ottoman Turkish تنظيمات (“reorganization”), from Arabic.
Proper noun
the Tanzimat
- (historical) A period of modernizing reform in the Ottoman Empire that began in 1839 and ended with the First Constitutional Era in 1876.
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish تنظیمات (tanẓîmât), from Arabic تَنْظِيمَاتٌ (tanẓīmātun), plural of تَنْظِيمٌ (tanẓīmun, “organisation”)
Pronunciation
- IPA(key): /tɑn.ziːˈmɑt/, [t̪ɑ̈n̪.z̪iː.mɑ̈t̪]
- Hyphenation: Tan‧zi‧mat
Proper noun
Tanzimat
- (historical) Tanzimat (Ottoman reform period)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Tanzimat | Tanzimatlar / Tanzimat'lar |
| accusative | Tanzimat'yı | Tanzimatları / Tanzimat'ları |
| dative | Tanzimat'ya | Tanzimatlara / Tanzimat'lara |
| locative | Tanzimat'da | Tanzimatlarda / Tanzimat'larda |
| ablative | Tanzimat'dan | Tanzimatlardan / Tanzimat'lardan |
| genitive | Tanzimat'nın | Tanzimatların / Tanzimat'ların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Tanzimat'm | Tanzimatlarım Tanzimat'larım |
| senin (your) | Tanzimat'n | Tanzimatların Tanzimat'ların |
| onun (his/her/its) | Tanzimat'sı | Tanzimatları Tanzimat'ları |
| bizim (our) | Tanzimat'mız | Tanzimatlarımız Tanzimat'larımız |
| sizin (your) | Tanzimat'nız | Tanzimatlarınız Tanzimat'larınız |
| onların (their) | Tanzimat'sı Tanzimatları Tanzimat'ları |
Tanzimatları Tanzimat'ları |
Derived terms
- Tanzimatçı
- Tanzimatçılık