aequilateralis

Latin

Alternative forms

Etymology

From aequus +‎ latus, lateris (the side, flank) +‎ -ālis (adjectival suffix).

Pronunciation

Adjective

aequilaterālis (neuter aequilaterāle); third-declension two-termination adjective

  1. (Late Latin, geometry) equilateral

Inflection

Third-declension two-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative aequilaterālis aequilaterāle aequilaterālēs aequilaterālia
genitive aequilaterālis aequilaterālium
dative aequilaterālī aequilaterālibus
accusative aequilaterālem aequilaterāle aequilaterālēs
aequilaterālīs
aequilaterālia
ablative aequilaterālī aequilaterālibus
vocative aequilaterālis aequilaterāle aequilaterālēs aequilaterālia

Descendants

  • English: equilateral (learned)
  • French: équilatéral (learned)
  • German: äquilateral (learned)
  • Italian: equilaterale (learned)

References

  • aequilateralis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • aequilateralis in Georges, Karl Ernst; Georges, Heinrich (1913–1918), Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
  • aequilateralis”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.