alışma

Turkish

Noun

alışma (definite accusative alışmayı, plural alışmalar)

  1. verbal noun of alışmak

Declension

Declension of alışma
singular plural
nominative alışma alışmalar
definite accusative alışmayı alışmaları
dative alışmaya alışmalara
locative alışmada alışmalarda
ablative alışmadan alışmalardan
genitive alışmanın alışmaların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular alışmam alışmalarım
2nd singular alışman alışmaların
3rd singular alışması alışmaları
1st plural alışmamız alışmalarımız
2nd plural alışmanız alışmalarınız
3rd plural alışmaları alışmaları
definite accusative
singular plural
1st singular alışmamı alışmalarımı
2nd singular alışmanı alışmalarını
3rd singular alışmasını alışmalarını
1st plural alışmamızı alışmalarımızı
2nd plural alışmanızı alışmalarınızı
3rd plural alışmalarını alışmalarını
dative
singular plural
1st singular alışmama alışmalarıma
2nd singular alışmana alışmalarına
3rd singular alışmasına alışmalarına
1st plural alışmamıza alışmalarımıza
2nd plural alışmanıza alışmalarınıza
3rd plural alışmalarına alışmalarına
locative
singular plural
1st singular alışmamda alışmalarımda
2nd singular alışmanda alışmalarında
3rd singular alışmasında alışmalarında
1st plural alışmamızda alışmalarımızda
2nd plural alışmanızda alışmalarınızda
3rd plural alışmalarında alışmalarında
ablative
singular plural
1st singular alışmamdan alışmalarımdan
2nd singular alışmandan alışmalarından
3rd singular alışmasından alışmalarından
1st plural alışmamızdan alışmalarımızdan
2nd plural alışmanızdan alışmalarınızdan
3rd plural alışmalarından alışmalarından
genitive
singular plural
1st singular alışmamın alışmalarımın
2nd singular alışmanın alışmalarının
3rd singular alışmasının alışmalarının
1st plural alışmamızın alışmalarımızın
2nd plural alışmanızın alışmalarınızın
3rd plural alışmalarının alışmalarının

Verb

alışma

  1. second-person singular negative imperative of alışmak

Further reading

  • alışma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu