anstrøg

Danish

Etymology

A nominalization of the archaic verb anstryge.

Noun

anstrøg n (singular definite anstrøget, plural indefinite anstrøg)

  1. trace, tinge, touch
    Synonyms: snert, skær

Declension

Declension of anstrøg
neuter
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative anstrøg anstrøget anstrøg anstrøgene
genitive anstrøgs anstrøgets anstrøgs anstrøgenes

References