automatum
Latin
Alternative forms
Etymology
From Ancient Greek αὐτόμᾰτον (autómăton), neuter of αὐτόμᾰτος (autómătos, “self-moving, self-willed”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [au̯ˈtɔ.ma.tũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [au̯ˈt̪ɔː.ma.t̪um]
Noun
automatum n (genitive automatī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | automatum | automata |
| genitive | automatī | automatōrum |
| dative | automatō | automatīs |
| accusative | automatum | automata |
| ablative | automatō | automatīs |
| vocative | automatum | automata |
Adjective
automatum
- inflection of automatus:
- nominative/accusative/vocative neuter singular
- accusative masculine singular