Turkish
Noun
ayılma (definite accusative ayılmayı, plural ayılmalar)
- verbal noun of ayılmak
Declension
Declension of ayılma
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ayılma
|
ayılmalar
|
| definite accusative
|
ayılmayı
|
ayılmaları
|
| dative
|
ayılmaya
|
ayılmalara
|
| locative
|
ayılmada
|
ayılmalarda
|
| ablative
|
ayılmadan
|
ayılmalardan
|
| genitive
|
ayılmanın
|
ayılmaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayılmam
|
ayılmalarım
|
| 2nd singular
|
ayılman
|
ayılmaların
|
| 3rd singular
|
ayılması
|
ayılmaları
|
| 1st plural
|
ayılmamız
|
ayılmalarımız
|
| 2nd plural
|
ayılmanız
|
ayılmalarınız
|
| 3rd plural
|
ayılmaları
|
ayılmaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayılmamı
|
ayılmalarımı
|
| 2nd singular
|
ayılmanı
|
ayılmalarını
|
| 3rd singular
|
ayılmasını
|
ayılmalarını
|
| 1st plural
|
ayılmamızı
|
ayılmalarımızı
|
| 2nd plural
|
ayılmanızı
|
ayılmalarınızı
|
| 3rd plural
|
ayılmalarını
|
ayılmalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayılmama
|
ayılmalarıma
|
| 2nd singular
|
ayılmana
|
ayılmalarına
|
| 3rd singular
|
ayılmasına
|
ayılmalarına
|
| 1st plural
|
ayılmamıza
|
ayılmalarımıza
|
| 2nd plural
|
ayılmanıza
|
ayılmalarınıza
|
| 3rd plural
|
ayılmalarına
|
ayılmalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayılmamda
|
ayılmalarımda
|
| 2nd singular
|
ayılmanda
|
ayılmalarında
|
| 3rd singular
|
ayılmasında
|
ayılmalarında
|
| 1st plural
|
ayılmamızda
|
ayılmalarımızda
|
| 2nd plural
|
ayılmanızda
|
ayılmalarınızda
|
| 3rd plural
|
ayılmalarında
|
ayılmalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayılmamdan
|
ayılmalarımdan
|
| 2nd singular
|
ayılmandan
|
ayılmalarından
|
| 3rd singular
|
ayılmasından
|
ayılmalarından
|
| 1st plural
|
ayılmamızdan
|
ayılmalarımızdan
|
| 2nd plural
|
ayılmanızdan
|
ayılmalarınızdan
|
| 3rd plural
|
ayılmalarından
|
ayılmalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayılmamın
|
ayılmalarımın
|
| 2nd singular
|
ayılmanın
|
ayılmalarının
|
| 3rd singular
|
ayılmasının
|
ayılmalarının
|
| 1st plural
|
ayılmamızın
|
ayılmalarımızın
|
| 2nd plural
|
ayılmanızın
|
ayılmalarınızın
|
| 3rd plural
|
ayılmalarının
|
ayılmalarının
|
|
Verb
ayılma
- second-person singular negative imperative of ayılmak
Further reading
- “ayılma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu