Turkish
Noun
ayırtma (definite accusative ayırtmayı, plural ayırtmalar)
- verbal noun of ayırtmak
Declension
Declension of ayırtma
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ayırtma
|
ayırtmalar
|
| definite accusative
|
ayırtmayı
|
ayırtmaları
|
| dative
|
ayırtmaya
|
ayırtmalara
|
| locative
|
ayırtmada
|
ayırtmalarda
|
| ablative
|
ayırtmadan
|
ayırtmalardan
|
| genitive
|
ayırtmanın
|
ayırtmaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayırtmam
|
ayırtmalarım
|
| 2nd singular
|
ayırtman
|
ayırtmaların
|
| 3rd singular
|
ayırtması
|
ayırtmaları
|
| 1st plural
|
ayırtmamız
|
ayırtmalarımız
|
| 2nd plural
|
ayırtmanız
|
ayırtmalarınız
|
| 3rd plural
|
ayırtmaları
|
ayırtmaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayırtmamı
|
ayırtmalarımı
|
| 2nd singular
|
ayırtmanı
|
ayırtmalarını
|
| 3rd singular
|
ayırtmasını
|
ayırtmalarını
|
| 1st plural
|
ayırtmamızı
|
ayırtmalarımızı
|
| 2nd plural
|
ayırtmanızı
|
ayırtmalarınızı
|
| 3rd plural
|
ayırtmalarını
|
ayırtmalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayırtmama
|
ayırtmalarıma
|
| 2nd singular
|
ayırtmana
|
ayırtmalarına
|
| 3rd singular
|
ayırtmasına
|
ayırtmalarına
|
| 1st plural
|
ayırtmamıza
|
ayırtmalarımıza
|
| 2nd plural
|
ayırtmanıza
|
ayırtmalarınıza
|
| 3rd plural
|
ayırtmalarına
|
ayırtmalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayırtmamda
|
ayırtmalarımda
|
| 2nd singular
|
ayırtmanda
|
ayırtmalarında
|
| 3rd singular
|
ayırtmasında
|
ayırtmalarında
|
| 1st plural
|
ayırtmamızda
|
ayırtmalarımızda
|
| 2nd plural
|
ayırtmanızda
|
ayırtmalarınızda
|
| 3rd plural
|
ayırtmalarında
|
ayırtmalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayırtmamdan
|
ayırtmalarımdan
|
| 2nd singular
|
ayırtmandan
|
ayırtmalarından
|
| 3rd singular
|
ayırtmasından
|
ayırtmalarından
|
| 1st plural
|
ayırtmamızdan
|
ayırtmalarımızdan
|
| 2nd plural
|
ayırtmanızdan
|
ayırtmalarınızdan
|
| 3rd plural
|
ayırtmalarından
|
ayırtmalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayırtmamın
|
ayırtmalarımın
|
| 2nd singular
|
ayırtmanın
|
ayırtmalarının
|
| 3rd singular
|
ayırtmasının
|
ayırtmalarının
|
| 1st plural
|
ayırtmamızın
|
ayırtmalarımızın
|
| 2nd plural
|
ayırtmanızın
|
ayırtmalarınızın
|
| 3rd plural
|
ayırtmalarının
|
ayırtmalarının
|
|
Verb
ayırtma
- second-person singular negative imperative of ayırtmak
Further reading
- “ayırtma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu