Turkish
Noun
ayaklanma (definite accusative ayaklanmayı, plural ayaklanmalar)
- verbal noun of ayaklanmak: rebellion, uprising
Declension
Declension of ayaklanma
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ayaklanma
|
ayaklanmalar
|
| definite accusative
|
ayaklanmayı
|
ayaklanmaları
|
| dative
|
ayaklanmaya
|
ayaklanmalara
|
| locative
|
ayaklanmada
|
ayaklanmalarda
|
| ablative
|
ayaklanmadan
|
ayaklanmalardan
|
| genitive
|
ayaklanmanın
|
ayaklanmaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayaklanmam
|
ayaklanmalarım
|
| 2nd singular
|
ayaklanman
|
ayaklanmaların
|
| 3rd singular
|
ayaklanması
|
ayaklanmaları
|
| 1st plural
|
ayaklanmamız
|
ayaklanmalarımız
|
| 2nd plural
|
ayaklanmanız
|
ayaklanmalarınız
|
| 3rd plural
|
ayaklanmaları
|
ayaklanmaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayaklanmamı
|
ayaklanmalarımı
|
| 2nd singular
|
ayaklanmanı
|
ayaklanmalarını
|
| 3rd singular
|
ayaklanmasını
|
ayaklanmalarını
|
| 1st plural
|
ayaklanmamızı
|
ayaklanmalarımızı
|
| 2nd plural
|
ayaklanmanızı
|
ayaklanmalarınızı
|
| 3rd plural
|
ayaklanmalarını
|
ayaklanmalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayaklanmama
|
ayaklanmalarıma
|
| 2nd singular
|
ayaklanmana
|
ayaklanmalarına
|
| 3rd singular
|
ayaklanmasına
|
ayaklanmalarına
|
| 1st plural
|
ayaklanmamıza
|
ayaklanmalarımıza
|
| 2nd plural
|
ayaklanmanıza
|
ayaklanmalarınıza
|
| 3rd plural
|
ayaklanmalarına
|
ayaklanmalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayaklanmamda
|
ayaklanmalarımda
|
| 2nd singular
|
ayaklanmanda
|
ayaklanmalarında
|
| 3rd singular
|
ayaklanmasında
|
ayaklanmalarında
|
| 1st plural
|
ayaklanmamızda
|
ayaklanmalarımızda
|
| 2nd plural
|
ayaklanmanızda
|
ayaklanmalarınızda
|
| 3rd plural
|
ayaklanmalarında
|
ayaklanmalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayaklanmamdan
|
ayaklanmalarımdan
|
| 2nd singular
|
ayaklanmandan
|
ayaklanmalarından
|
| 3rd singular
|
ayaklanmasından
|
ayaklanmalarından
|
| 1st plural
|
ayaklanmamızdan
|
ayaklanmalarımızdan
|
| 2nd plural
|
ayaklanmanızdan
|
ayaklanmalarınızdan
|
| 3rd plural
|
ayaklanmalarından
|
ayaklanmalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayaklanmamın
|
ayaklanmalarımın
|
| 2nd singular
|
ayaklanmanın
|
ayaklanmalarının
|
| 3rd singular
|
ayaklanmasının
|
ayaklanmalarının
|
| 1st plural
|
ayaklanmamızın
|
ayaklanmalarımızın
|
| 2nd plural
|
ayaklanmanızın
|
ayaklanmalarınızın
|
| 3rd plural
|
ayaklanmalarının
|
ayaklanmalarının
|
|
Verb
ayaklanma
- second-person singular negative imperative of ayaklanmak
Further reading
- “ayaklanma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu