Turkish
Noun
barışma (definite accusative barışmayı, plural barışmalar)
- verbal noun of barışmak: reconciliation
Declension
Declension of barışma
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
barışma
|
barışmalar
|
| definite accusative
|
barışmayı
|
barışmaları
|
| dative
|
barışmaya
|
barışmalara
|
| locative
|
barışmada
|
barışmalarda
|
| ablative
|
barışmadan
|
barışmalardan
|
| genitive
|
barışmanın
|
barışmaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
barışmam
|
barışmalarım
|
| 2nd singular
|
barışman
|
barışmaların
|
| 3rd singular
|
barışması
|
barışmaları
|
| 1st plural
|
barışmamız
|
barışmalarımız
|
| 2nd plural
|
barışmanız
|
barışmalarınız
|
| 3rd plural
|
barışmaları
|
barışmaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
barışmamı
|
barışmalarımı
|
| 2nd singular
|
barışmanı
|
barışmalarını
|
| 3rd singular
|
barışmasını
|
barışmalarını
|
| 1st plural
|
barışmamızı
|
barışmalarımızı
|
| 2nd plural
|
barışmanızı
|
barışmalarınızı
|
| 3rd plural
|
barışmalarını
|
barışmalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
barışmama
|
barışmalarıma
|
| 2nd singular
|
barışmana
|
barışmalarına
|
| 3rd singular
|
barışmasına
|
barışmalarına
|
| 1st plural
|
barışmamıza
|
barışmalarımıza
|
| 2nd plural
|
barışmanıza
|
barışmalarınıza
|
| 3rd plural
|
barışmalarına
|
barışmalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
barışmamda
|
barışmalarımda
|
| 2nd singular
|
barışmanda
|
barışmalarında
|
| 3rd singular
|
barışmasında
|
barışmalarında
|
| 1st plural
|
barışmamızda
|
barışmalarımızda
|
| 2nd plural
|
barışmanızda
|
barışmalarınızda
|
| 3rd plural
|
barışmalarında
|
barışmalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
barışmamdan
|
barışmalarımdan
|
| 2nd singular
|
barışmandan
|
barışmalarından
|
| 3rd singular
|
barışmasından
|
barışmalarından
|
| 1st plural
|
barışmamızdan
|
barışmalarımızdan
|
| 2nd plural
|
barışmanızdan
|
barışmalarınızdan
|
| 3rd plural
|
barışmalarından
|
barışmalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
barışmamın
|
barışmalarımın
|
| 2nd singular
|
barışmanın
|
barışmalarının
|
| 3rd singular
|
barışmasının
|
barışmalarının
|
| 1st plural
|
barışmamızın
|
barışmalarımızın
|
| 2nd plural
|
barışmanızın
|
barışmalarınızın
|
| 3rd plural
|
barışmalarının
|
barışmalarının
|
|
Verb
barışma
- second-person singular negative imperative of barışmak
Further reading
- “barışma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu