bedecken

See also: Bedecken

German

Etymology

From Middle High German bedecken, from Old High German bidecken, bidekken, bithecken, from Proto-West Germanic *biþakkjan, equivalent to be- +‎ decken.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈdɛkən/
  • Audio (Germany):(file)
  • Hyphenation: be‧de‧cken

Verb

bedecken (weak, third-person singular present bedeckt, past tense bedeckte, past participle bedeckt, auxiliary haben)

  1. to cover
  2. (gamekeeping) to make mate

Conjugation

Derived terms

Further reading

  • bedecken” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  • bedecken” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
  • bedecken” in Duden online
  • bedecken” in OpenThesaurus.de

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch bithekken, from Proto-West Germanic *biþakkjan. Equivalent to be- +‎ decken.

Verb

bedecken

  1. to cover
  2. to hide, to conceal
  3. to keep secret

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

Descendants

  • Dutch: bedekken
  • Limburgish: bedèkke

Further reading

  • bedecken”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • Verwijs, E.; Verdam, J. (1885–1929), “bedecken”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN