benfisk
Swedish
Etymology
Compound of ben (“bone”) + fisk.
Noun
benfisk c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | benfisk | benfisks |
| definite | benfisken | benfiskens | |
| plural | indefinite | benfiskar | benfiskars |
| definite | benfiskarna | benfiskarnas |
Further reading
Anagrams
- fiskben