bumbum

See also: bum-bum and bum bum

English

Noun

bumbum (plural bumbums)

  1. Alternative spelling of bum-bum.

Icelandic

Noun

bumbum

  1. indefinite dative plural of bumba

Latin

Etymology

From bombus.

Pronunciation

Noun

bumbum n (genitive bumbī); second declension (Medieval Latin)

  1. a fart
    Synonyms: pēditum, crepitus ventris, bombus
    • 15th c., Janus Pannonius, De Lucia:
      Terribilem foedo misit de podice bumbum
      She blew off a terrible fart from her foul ass

Declension

Second-declension noun (neuter).

singular plural
nominative bumbum bumba
genitive bumbī bumbōrum
dative bumbō bumbīs
accusative bumbum bumba
ablative bumbō bumbīs
vocative bumbum bumba

Derived terms

References

Nuer

Adjective

bumbum (plural buɔmbuɔ̱ɔ̱m)

  1. strong

Polish

Etymology

Borrowed from French bonbon.

Pronunciation

Noun

bumbum m inan

  1. (Chełmno-Dobrzyń) bonbon
    Synonym: cukierek

Further reading

  • Antoni Krasnowolski (1879), “bumbum”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 299

Portuguese

Etymology

Alteration of bunda.

Pronunciation

  • Rhymes:
  • Hyphenation: bum‧bum

Noun

bumbum m (plural bumbuns)

  1. (Brazil, childish or euphemistic) buttocks
    Synonyms: rabo, traseiro, (Brazil) bunda, (Brazil) popô

Further reading

  • bumbum”, in Dicio – Dicionário Online de Português (in Portuguese), São Paulo: 7Graus, 2009–2025