caolaigh

Irish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

caolaigh (present analytic caolaíonn, future analytic caolóidh, verbal noun caolú, past participle caolaithe)

(ergative) attenuate
(ergative, phonology, phonetics) palatalise

Conjugation

conjugation of caolaigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	caolú
past participle	caolaithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	caolaím	caolaíonn tú; caolaír^†	caolaíonn sé, sí	caolaímid; caolaíonn muid	caolaíonn sibh	caolaíonn siad; caolaíd^†	a chaolaíonn; a chaolaíos / a gcaolaíonn*	caolaítear
past	chcaolaigh mé; chaolaíos	chcaolaigh tú; chaolaís	chcaolaigh sé, sí	chaolaíomar; chcaolaigh muid	chcaolaigh sibh; chaolaíobhair	chcaolaigh siad; chaolaíodar	a chcaolaigh / ar chcaolaigh*	caolaíodh
past habitual	chaolaínn / gcaolaínn‡‡	chaolaíteá / gcaolaíteá‡‡	chaolaíodh sé, sí / gcaolaíodh sé, sí‡‡	chaolaímis; chaolaíodh muid / gcaolaímis‡‡; gcaolaíodh muid‡‡	chaolaíodh sibh / gcaolaíodh sibh‡‡	chaolaídís; chaolaíodh siad / gcaolaídís‡‡; gcaolaíodh siad‡‡	a chaolaíodh / a gcaolaíodh*	chaolaítí / gcaolaítí‡‡
future	caolóidh mé; caolód; caolóchaidh mé^†	caolóidh tú; caolóir^†; caolóchaidh tú^†	caolóidh sé, sí; caolóchaidh sé, sí^†	caolóimid; caolóidh muid; caolóchaimid^†; caolóchaidh muid^†	caolóidh sibh; caolóchaidh sibh^†	caolóidh siad; caolóid^†; caolóchaidh siad^†	a chaolóidh; a chaolós; a chaolóchaidh^†; a chaolóchas^† / a gcaolóidh; a gcaolóchaidh^†	caolófar; caolóchar^†
conditional	chaolóinn; chaolóchainn^† / gcaolóinn‡‡; gcaolóchainn^†‡‡	chaolófá; chaolóchthá^† / gcaolófá‡‡; gcaolóchthá^†‡‡	chaolódh sé, sí; chaolóchadh sé, sí^† / gcaolódh sé, sí‡‡; gcaolóchadh sé, sí^†‡‡	chaolóimis; chaolódh muid; chaolóchaimis^†; chaolóchadh muid^† / gcaolóimis‡‡; gcaolódh muid‡‡; gcaolóchaimis^†‡‡; gcaolóchadh muid^†‡‡	chaolódh sibh; chaolóchadh sibh^† / gcaolódh sibh‡‡; gcaolóchadh sibh^†‡‡	chaolóidís; chaolódh siad; chaolóchadh siad^† / gcaolóidís‡‡; gcaolódh siad‡‡; gcaolóchadh siad^†‡‡	a chaolódh; a chaolóchadh^† / a gcaolódh; a gcaolóchadh^†	chaolófaí; chaolóchthaí^† / gcaolófaí‡‡; gcaolóchthaí^†‡‡
subjunctive
present	go gcaolaí mé; go gcaolaíod^†	go gcaolaí tú; go gcaolaír^†	go gcaolaí sé, sí	go gcaolaímid; go gcaolaí muid	go gcaolaí sibh	go gcaolaí siad; go gcaolaíd^†	—	go gcaolaítear
past	dá gcaolaínn	dá gcaolaíteá	dá gcaolaíodh sé, sí	dá gcaolaímis; dá gcaolaíodh muid	dá gcaolaíodh sibh	dá gcaolaídís; dá gcaolaíodh siad	—	dá gcaolaítí
imperative
–	caolaím	ccaolaigh	caolaíodh sé, sí	caolaímis	caolaígí; caolaídh^†	caolaídís	—	caolaítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Irish

Etymology

Verb

Conjugation

Further reading