colmataj
Romanian
Etymology
Borrowed from French colmatage.
Noun
colmataj n (plural colmataje)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | colmataj | colmatajul | colmataje | colmatajele | |
| genitive-dative | colmataj | colmatajului | colmataje | colmatajelor | |
| vocative | colmatajule | colmatajelor | |||