commolitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of commolō
Participle
commolitus (feminine commolita, neuter commolitum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | commolitus | commolita | commolitum | commolitī | commolitae | commolita | |
| genitive | commolitī | commolitae | commolitī | commolitōrum | commolitārum | commolitōrum | |
| dative | commolitō | commolitae | commolitō | commolitīs | |||
| accusative | commolitum | commolitam | commolitum | commolitōs | commolitās | commolita | |
| ablative | commolitō | commolitā | commolitō | commolitīs | |||
| vocative | commolite | commolita | commolitum | commolitī | commolitae | commolita | |
References
- “commolitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press