costumbrism
Romanian
Etymology
Borrowed from Spanish costumbrismo.
Noun
costumbrism n (plural costumbrisme)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | costumbrism | costumbrismul | costumbrisme | costumbrismele | |
| genitive-dative | costumbrism | costumbrismului | costumbrisme | costumbrismelor | |
| vocative | costumbrismule | costumbrismelor | |||