czytnik

Polish

Etymology

From czytać +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡ʂɘt.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘtɲik
  • Syllabification: czyt‧nik

Noun

czytnik m inan

  1. reader, scanner (device or program that reads information from something)
    • 2018 January 13, Mikołaj Malecki, Paweł Marcin Dudek, “Płatność cudzą kartą to kradzież z włamaniem”, in Rzeczpospolita‎[1], archived from the original on 20 June 2022:
      Osoba uwierzytelniająca transakcję przez zbliżenie karty do czytnika nie doprowadza bowiem kasjera do rozporządzenia mieniem...
      A person who authorizes a transaction by putting their card on the scanner, after all, is not allowing the cashier to manage their property...
  2. reader (device that enables, by means of magnification or conversion, reading texts, signs, images)
  3. reader (automatic transmitter of teleprinter signals)

Declension

Declension of czytnik
singular plural
nominative czytnik czytniki
genitive czytnika czytników
dative czytnikowi czytnikom
accusative czytnik czytniki
instrumental czytnikiem czytnikami
locative czytniku czytnikach
vocative czytniku czytniki

Further reading

  • czytnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czytnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.