defraudatio

Latin

Etymology

From dēfraudō +‎ -tiō.

Pronunciation

Noun

dēfraudātiō f (genitive dēfraudātiōnis); third declension

  1. the act of defrauding
  2. (figuratively) deficiency

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative dēfraudātiō dēfraudātiōnēs
genitive dēfraudātiōnis dēfraudātiōnum
dative dēfraudātiōnī dēfraudātiōnibus
accusative dēfraudātiōnem dēfraudātiōnēs
ablative dēfraudātiōne dēfraudātiōnibus
vocative dēfraudātiō dēfraudātiōnēs

Descendants

  • Italian: defraudazione
  • Portuguese: defraudação
  • Spanish: defraudación

References

  • defraudatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • defraudatio”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.