difficillimus
Latin
Adjective
difficillimus (superlative, feminine difficillima, neuter difficillimum); first/second declension
- superlative degree of difficilis
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | difficillimus | difficillima | difficillimum | difficillimī | difficillimae | difficillima | |
| genitive | difficillimī | difficillimae | difficillimī | difficillimōrum | difficillimārum | difficillimōrum | |
| dative | difficillimō | difficillimae | difficillimō | difficillimīs | |||
| accusative | difficillimum | difficillimam | difficillimum | difficillimōs | difficillimās | difficillima | |
| ablative | difficillimō | difficillimā | difficillimō | difficillimīs | |||
| vocative | difficillime | difficillima | difficillimum | difficillimī | difficillimae | difficillima | |