dissensio

Latin

Etymology

From dissentiō +‎ -tiō.

Noun

dissēnsiō f (genitive dissēnsiōnis); third declension

  1. disagreement, quarrel
    Synonyms: discordia, dissidentia
    Antonyms: cōnsēnsus, cōnsēnsiō, concordia, congruentia, cōnspīrātiō
  2. dissension, conflict
    Synonyms: cōnflīctus, proelium

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative dissēnsiō dissēnsiōnēs
genitive dissēnsiōnis dissēnsiōnum
dative dissēnsiōnī dissēnsiōnibus
accusative dissēnsiōnem dissēnsiōnēs
ablative dissēnsiōne dissēnsiōnibus
vocative dissēnsiō dissēnsiōnēs

Descendants

  • Catalan: dissensió
  • French: dissension
  • Italian: dissensione
  • Piedmontese: dissension
  • Portuguese: dissensão
  • Spanish: disensión

References

  • dissensio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • dissensio”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • dissensio”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894), Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the learned men are most unanimous in..: summa est virorum doctissimorum consensio (opp. dissensio)
    • owing to political dissension: ex rei publicae dissensione